Page 21 - กฎหมายอาญา 1: ภาคบทบัญญัติทั่วไป
P. 21

21

แบบประเมินผลตนเองหลงั เรยี นหนว่ ยที่ 4

วัตถุประสงค์	 เพื่อประเมินความก้าวหน้าในการเรียนรู้ของนักศึกษาเกี่ยวกับเรื่อง “ความรับผิดทางอาญา”
คำ�แนะนำ�	 ขอให้นักศึกษาอ่านคำ�ถามแล้วเขียนวงกลมล้อมรอบข้อคำ�ตอบที่ถูกต้องที่สุด

1. 	 ผู้ที่กระทำ�ในขณะที่ละเมอ ไม่ต้องรับผิดในทางอาญา              4. 	 บุคคลวิกลจริตต้องรับผิดในทางอาญาในผลของการ
   เพราะ                                                              กระทำ� ซึ่งไม่สัมพันธ์กับการกระทำ�ตามหลักในเรื่อง
   ก. 	 ไม่เจตนา                                                      ความสัมพันธ์ระหว่างการกระทำ�และผลหรือไม่	
   ข. 	 ไม่เจตนาและไม่ประมาท                                          ก. 	 ไมต่ อ้ งรบั ผดิ ในผลทีเ่ กดิ ขึน้ เพราะกฎหมายยกเวน้
   ค. 	 ผลของการกระทำ�ไม่สัมพันธ์กับการกระทำ�ตาม                          โทษให้แก่คนวิกลจริต
       หลักในเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างการกระทำ�และ                    ข. 	 ไม่ต้องรับผิดในผลที่เกิดขึ้นเพราะถือว่าคน
       ผล                                                                 วิกลจริตไม่มีเจตนากระทำ�ความผิด
   ง. 	 ไม่มีการกระทำ�ตามความหมายของกฎหมาย                            ค. 	 ต้องรับผิดในผลที่เกิดขึ้นเสมอ เว้นแต่จะพิสูจน์
   จ. 	 ถูกทั้งข้อ ก. และ ข.                                              ได้ว่ากระทำ�ความผิดในขณะไม่สามารถรู้ผิดชอบ
                                                                          หรือบังคับตนเองได้
2. 	 หากกระท�ำ ไมค่ รบตามองคป์ ระกอบภายนอกของความ                     ง. 	 ไม่ต้องรับผิดในผลที่เกิดขึ้นเพราะผลที่เกิดไม่
   ผิดในเรื่องนั้น ๆ แล้วผลคือ                                            สัมพันธ์กับการกระทำ�ตามหลักในเรื่องความ
   ก. 	 ผู้กระทำ�ไม่ต้องรับผิดในทางอาญาในความผิดใน                        สัมพันธ์ระหว่างการกระทำ�และผลแล้ว โดยไม่
       เรื่องนั้น ๆ โดยถือว่าเป็นการขาดองค์ประกอบ                         ต้องคำ�นึงว่าผู้กระทำ�จะวิกลจริตหรือไม่
       ภายนอกของความผิด                                               จ. 	 ไม่มีข้อใดถูก
   ข. 	 ไม่ต้องพิจารณาต่อไปอีกว่าผู้กระทำ�มีเจตนา หรือ
       ประมาทในการกระทำ�ความผิดหรือไม่                             5. 	 การป้องกันโดยชอบด้วยกฎหมายนั้น หากปรากฏว่า
   ค. 	 ไม่ต้องพิจารณาต่อไปอีกว่าผลของการกระทำ�                       ผู้กระทำ�มีเหตุยกเว้นโทษในทางอาญาด้วย ในการ
       สัมพันธ์กัน การกระทำ�ตามหลักในเรื่องความ                       วินิจฉัยความรับผิดของผู้กระทำ�ควรพิจารณาดังนี้	
       สัมพันธ์ระหว่างการกระทำ�และผลหรือไม่และ                        ก. 	 ไม่ต้องพิจารณาเหตุยกเว้นโทษ เพราะมีเหตุ
       ไม่ต้องพิจารณาต่อไปอีกว่ามีกฎหมายยกเว้น                            ยกเว้นความผิดที่จะเป็นข้ออ้างได้อยู่แล้วในอัน
       ความผิดและยกเว้นโทษหรือไม่เช่นกัน                                  ที่จะไม่ต้องรับผิดในทางอาญา
   ง. 	 ถูกทั้งข้อ ก. ข. และ ค.                                       ข. 	 ตอ้ งพจิ ารณาเหตยุ กเวน้ โทษกอ่ น แลว้ จงึ พจิ ารณา
   จ. 	 ไม่มีข้อใดถูก                                                     เรื่องป้องกันซึ่งถือว่าเป็นเหตุยกเว้นความผิด
                                                                          ประการหนึ่ง
3. 	 เด็กอายุไม่เกิน 10 ปี ทำ�ลายทรัพย์ของผู้อื่นโดย                  ค. 	 ต้องพิจารณาเหตุยกเว้นความผิดและเหตุยกเว้น
   ประมาท เด็กนั้นต้องรับผิดในทางอาญาหรือไม่                              โทษควบคู่กันไป
   ก. 	 ต้องรับผิดเพราะแม้กระทำ�โดยประมาทก็เป็น                       ง. 	 ถูกทั้งข้อ ก. ข. และ ค.
       ความผิด                                                        จ. 	 ไม่มีข้อใดถูก
   ข. 	 ไมต่ อ้ งรบั ผดิ เพราะมกี ฎหมายยกเวน้ โทษเนอ่ื งจาก
       อายุไม่เกิน 10 ปี
   ค. 	 ไมต่ อ้ งรบั ผดิ เพราะการท�ำ ลายทรพั ยข์ องผูอ้ ืน่ ตอ้ ง
       กระทำ�โดยเจตนาจึงจะเป็นความผิด
   ง. 	 ต้องรับผิดเพราะมีทรัพย์สินของผู้อื่นเสียหาย
   จ	 ถูกทั้งข้อ ข. และ ค.
   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26