Page 73 - ทุคคตะสอนบุตร
P. 73

63

ทุคคตะสอนบุตร

	 ๏	สารนี้ขอฝากไท้	      เทวัญ
                         แจ่มฟ้า
แม้มาตรสูญสุริยจันทร์	   แผ่นโลก
                         จึ่งสิ้นสารสูญ ฯ
สูญอากาศสัตภัณฑ์	        กลัวไกล
                         ผ่อนช้า
สูญพระเมรุหลักหล้า	      สุดเนตร
                         ต่อด้วยดัสกร ฯ
	 ๏	รู้หลบ พบศึกเสี้ยน	

เป็นปีก ป้องกันภัย	

รู้หลีก เล็ดลอดไป	

เป็นหาง ไกลกล่าวกล้า
   68   69   70   71   72   73   74   75   76   77   78