63 ทุคคตะสอนบุตร ๏ สารนี้ขอฝากไท้ เทวัญ แจ่มฟ้า แม้มาตรสูญสุริยจันทร์ แผ่นโลก จึ่งสิ้นสารสูญ ฯ สูญอากาศสัตภัณฑ์ กลัวไกล ผ่อนช้า สูญพระเมรุหลักหล้า สุดเนตร ต่อด้วยดัสกร ฯ ๏ รู้หลบ พบศึกเสี้ยน เป็นปีก ป้องกันภัย รู้หลีก เล็ดลอดไป เป็นหาง ไกลกล่าวกล้า