Page 84 - รำ เล่น เพลง นิทาน สืบสานศิลป์ไทย
P. 84
74
ร�ำ เล่น เพลง นิทาน สืบสานศิลป์ไทย
คณะนาฏศิลป์ของกรมศิลปากรไปรับการฝึกหัดและถ่ายทอดการละเล่นเพลงเหย่อยไว้
จากชาวบ้านท่ีหมู่บ้านเก่า ต�ำบลจระเข้เผือก อ�ำเภอเมือง จังหวัดกาญจนบุรี เม่ือเดือน
มิถุนายน ๒๕๐๖ แล้วน�ำออกแสดงเป็นคร้ังแรกในโอกาสท่ีรัฐบาลจัดการแสดงถวาย
สมเด็จพระรามาธิบดีแห่งมาเลเซีย ณ หอประชุมมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เมื่อวันท่ี
๒๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๐๗
ค�ำร้องเหย่อยแต่งข้ึนตามแบบแผนของการร�ำเหย่อย ใช้ถ้อยค�ำพ้ืน ๆ ร้อง
โต้ตอบกันด้วยกลอนสด เป็นการร้องเก้ียวกันระหว่างชายหญิงมุ่งความสนุกเป็นส่วน
ใหญ่ ร�ำเหย่อยนี้เรียกอีกอย่างหน่ึงว่า “พาดผ้า” ลักษณะการแสดงไม่จ�ำกัดจ�ำนวน
ผู้เล่น ย่ิงมากย่ิงสนุกสนาน โดยแบ่งผู้เล่นออกเป็นฝ่ายชายกับหญิง แต่ละฝ่ายจะมีผู้ร้อง
ซึ่งจะประกอบด้วยพ่อเพลง แม่เพลง ลูกคู่ และผู้ร�ำ เร่ิมจากการประโคมกลองอย่าง
กึกก้องเพ่ือให้ผู้เล่นและผู้ชมเกิดความรู้สึกสนุกสนาน จากน้ันจังหวะก็เร่ิมช้าลง เม่ือเร่ิม
เล่นฝ่ายชายก็จะออกมาร้องและร�ำ แล้วเอาผ้าไปคล้องไหล่ให้ฝ่ายหญิง ฝ่ายหญิงเม่ือ
ถูกคล้องผ้าก็จะออกมาร�ำ
ในอดีต จะนิยมเล่นเหย่อยในเทศกาลวันตรุษสงกรานต์ งานนักขัตฤกษ์ งาน
มงคลและงานร่ืนเริงของชาวบ้าน โดยเฉพาะในเขตอ�ำเภอพนมทวนเช่น บ้านทวน บ้าน
ห้วยสะพาน บ้านทุ่งสมอ บ้านหนองปลิง บางคร้ังก็จะเป็นการเล่นประกอบการแสดง
พื้นบ้านอ่ืน ๆ เช่น การเล่นลูกช่วงร�ำ ลูกช่วงขี้ข้า หรือประกอบการเล่นเหย่ียวเฉี่ยว
ลูกไก่
