Page 33 - ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับสื่อมวลชน
P. 33
ภาพยนตร์ 5-23
บริษัทบูรพาภาพยนตร์ บริษัทหัสดินทร์ภาพยนตร์ บริษัทผู้ผลิตภาพยนตร์ไทยในยุคภาพยนตร์ 16
มลิ ลเิ มตร เชน่ บริษทั ไตรมิตรภาพยนตร์ บริษทั หนมุ านภาพยนตร์ บริษทั อศั วนิ ภาพยนตร์ บรษิ ัทละโว้
ภาพยนตร์ ส่วนกลุ่มบุคคลผู้มีประสบการณ์ในการสร้างภาพยนตร์แต่ไม่มีบริษัทผลิตภาพยนตร์เป็นของ
ตนเอง เชน่ ส. อาสนจนิ ดา เนรมติ ชรนิ ทร์ นนั ทนาคร สมจติ ร ทรพั ยส์ ำ� รวย พรอ้ มสนิ สบี ญุ เรอื ง (พนั คำ� )
เสนห่ ์ โกมารชนุ กลมุ่ บคุ คลดังกล่าวเมอื่ ได้ก�ำไรจากการฉายภาพยนตรเ์ รอ่ื งใดก็จะนำ� กำ� ไรนน้ั มาเป็นทุน
สรา้ งภาพยนตรเ์ รอื่ งใหม่ เมอ่ื ใดทไี่ มม่ เี งนิ ทนุ มากพอกจ็ ำ� เปน็ ตอ้ งไปอาศยั เงนิ ทนุ ทกี่ มู้ าจากเจา้ ของโรงภาพยนตร์
หรอื จากสายหนังหรอื จากตวั แทนจัดจำ� หนา่ ยภาพยนตร์
ดว้ ยสาเหตุดังกลา่ วนี้เองจึงท�ำให้กลมุ่ บุคคลผ้สู ร้างภาพยนตร์ไทยมกั จะถูกแทรกแซงจากผใู้ ห้ทนุ
ในเรื่องการตลาด การซื้อขาย การคัดเลือกดาราน�ำแสดง และการก�ำหนดเวลาในการผลิตภาพยนตร์
สง่ ผลใหผ้ ลงานภาพยนตรไ์ ทยในชว่ งเวลาดงั กลา่ วขาดคณุ ภาพ ตอ่ มาเปน็ ชว่ งเวลาทดี่ ที สี่ ดุ ของภาพยนตรไ์ ทย
ซงึ่ นบั เปน็ ชว่ งพลกิ ผนั มากเมอื่ ผกู้ ำ� กบั ภาพยนตรไ์ ทยรนุ่ ใหมไ่ ดน้ ำ� เสนอผลงานชนั้ เยย่ี มของตนออกสตู่ ลาด
และคณุ ภาพงานสรา้ งอยใู่ นระดบั มาตรฐานสากลมากขนึ้ รายไดจ้ ากการฉายภาพยนตรใ์ นกรงุ เทพมหานคร
ตอ่ เร่ืองทำ� ไดส้ ูงสุดถงึ 20-30 ล้านบาท ชว่ ง พ.ศ. 2537-2540 รายได้ภาพยนตร์ตอ่ เรอ่ื งสูงขน้ึ ถงึ 50-70
ล้านบาท แต่ทางด้านเนื้อหาของภาพยนตร์ไทยส่วนใหญ่ยังวนเวียนอยู่กับเรื่องราวประเภทชวนฝันแนว
ชีวิต ตลก บู๊โลดโผนและภาพยนตรผ์ ี ท�ำใหค้ ณุ ภาพงานถดถอยลงมาเปน็ ภาพยนตร์เกรดบีและใช้เงนิ ทนุ
ตำ�่ เพอื่ ปอ้ นใหแ้ กต่ ลาดวดิ โี อเทป ถงึ พ.ศ. 2539 ปรมิ าณภาพยนตรไ์ ทยออกฉายในโรงภาพยนตรช์ น้ั หนงึ่
ลดลงเหลือเพียงปีละ 32 เรื่อง สาเหตุส�ำคัญประการหนึ่งที่ท�ำให้ภาพยนตร์ไทยตกต่�ำลงเน่ืองมาจาก
การรุกหนักของภาพยนตร์ฮอลลีวู้ดและการปรับเปลี่ยนระบบโรงฉายภาพยนตร์ไปเป็นระบบมัลติเพล็กซ์
หรือเป็นโรงภาพยนตร์ขนาดเลก็ ในห้างสรรพสินคา้ ซงึ่ ใช้ระบบฉายและระบบเสียงทันสมัย สอดคล้องกับ
วถิ ีชีวิตแบบใหมข่ องคนไทย จำ� นวนภาพยนตร์จากฮอลลีวู้ดจงึ เพ่ิมข้ึนจากปลี ะ 150 เร่อื งเป็น 200 เรอ่ื ง
สง่ ผลใหภ้ าพยนตรไ์ ทยเกอื บตายสนทิ
การจดั จำ� หนา่ ยและเผยแพรภ่ าพยนตรไ์ ทย เนอื่ งจากภาพยนตรเ์ ปน็ สนิ คา้ อยา่ งหนงึ่ ทม่ี วี งจรชวี ติ สนั้
เมื่อภาพยนตร์สร้างเสร็จสมบูรณ์แล้วก็ต้องน�ำออกฉายและเผยแพร่ในโรงภาพยนตร์หรืออาจจะน�ำไป
เผยแพรท่ างสอ่ื อน่ื อยา่ งรวดเรว็ เพราะถา้ เกบ็ ไวน้ านความนยิ มของผบู้ รโิ ภคภาพยนตรอ์ าจจะเปลยี่ นแปลง
ไปได้ ปกตริ ายไดห้ ลกั ของภาพยนตรไ์ ทยมาจากการจำ� หนา่ ยตวั๋ หนา้ โรงภาพยนตร์ ผผู้ ลติ และผจู้ ดั จำ� หนา่ ย
ภาพยนตร์อาจจะแบ่งรายได้กับโรงฉายภาพยนตร์ รายได้อีกส่วนหนึ่งของภาพยนตร์ไทยคือการขาย
กรรมสทิ ธภิ์ าพยนตรใ์ หแ้ กต่ วั แทนจำ� หนา่ ยหรอื สายหนงั เพอ่ื นำ� ไปฉายในโรงภาพยนตรต์ ามภมู ภิ าคทว่ั ประเทศ
แต่ในปัจจุบันรายได้ส่วนหนึ่งของภาพยนตร์ไทยมาจากการขายกรรมสิทธ์ิให้แก่บริษัทผู้ผลิตเทปวีดิทัศน์
วิดีโอซีดีและดีวีดี รวมถึงรายได้จากการจ�ำหน่ายภาพยนตร์ไปตลาดต่างประเทศด้วย ปัจจุบันการจัด
จำ� หนา่ ยของผสู้ รา้ งภาพยนตรไ์ ทยเปน็ ระบบมากขนึ้ แตก่ ย็ งั มผี ผู้ ลติ บางรายตอ้ งการทำ� ตลาดภาพยนตรไ์ ป
ตา่ งประเทศดว้ ยตนเอง เชน่ การนำ� ผลงานภาพยนตรข์ องตนไปเสนอขายในงานเทศกาลภาพยนตรร์ ะหวา่ ง
ประเทศ รวมท้ังการให้กรรมสิทธภ์ิ าพยนตร์ผ่านบรษิ ทั ตวั แทนจดั จ�ำหนา่ ยรายอื่นดว้ ย
ระหวา่ ง พ.ศ. 2541-2542 ตลาดภาพยนตรไ์ ทยเรม่ิ เปลยี่ นแปลง คณุ ภาพการสรา้ งภาพยนตรไ์ ทย
มมี ากขนึ้ แตย่ งั ไมส่ ามารถปลกุ กระแสภาพยนตรไ์ ทยจากคนไทยดว้ ยกนั เองไดเ้ ทา่ ทค่ี วร กระทงั่ ภาพยนตร์
