Page 55 - เศรษฐศาสตร์อุตสาหกรรม เทคโนโลยี และความจำเริญทางเศรษฐกิจ
P. 55
แนวคดิ ทฤษฎที ีเ่ กี่ยวขอ้ งกับความจำ�เรญิ ทางเศรษฐกิจ II 3-45
ประเทศไทยกับเศรษฐกิจพอเพียง
เศรษฐกิจพอเพียงมุ่งเน้นให้ผู้ผลิตหรือผู้บริโภคพยายามเริ่มต้นผลิตหรือบริโภคภายใต้ขอบเขต
ขอ้ จ�ำกัดของรายได้ หรอื ทรพั ยากรท่ีมอี ย่ไู ปกอ่ น ซึง่ ก็คือ หลักในการลดการพง่ึ พา เพิ่มขีดความสามารถ
ในการควบคมุ การผลติ ไดด้ ว้ ยตนเอง และลดภาวะการเสย่ี งจากการไมส่ ามารถควบคมุ ระบบตลาดไดอ้ ยา่ ง
มปี ระสทิ ธิภาพ
เศรษฐกจิ พอเพียงมใิ ช่หมายความถงึ การกระเบียดกระเสยี รจนเกินสมควร หากแตอ่ าจฟมุ่ เฟือย
ได้เปน็ ครัง้ คราวตามอัตภาพแกค่ นส่วนใหญข่ องประเทศมกั ใชจ้ า่ ยเกินตัว เกนิ ฐานะทีห่ ามาได้
เศรษฐกจิ พอเพยี งสามารถนำ� ไปสเู่ ปา้ หมายของการสรา้ งความมนั่ คงในทางเศรษฐกจิ ได้ เชน่ โดย
พ้ืนฐานแล้วประเทศไทยเป็นประเทศเกษตรกรรม เศรษฐกิจของประเทศจึงควรเน้นเศรษฐกิจการเกษตร
เน้นความม่ันคงทางอาหาร เน้นการสร้างความม่ันคงให้กับระบบเศรษฐกิจในระดับหนึ่ง จึงเป็นระบบ
เศรษฐกจิ ทช่ี ว่ ยลดความเสย่ี ง หรอื ความไมม่ นั่ คงทางเศรษฐกจิ ในระยะยาวได้ เศรษฐกจิ พอเพยี งสามารถ
ประยกุ ตใ์ ชไ้ ดใ้ นทกุ ระดบั ทกุ สาขา ทกุ ภาคเศรษฐกจิ ไมจ่ ำ� เปน็ จะตอ้ งจำ� กดั เฉพาะแตภ่ าคการเกษตรหรอื
ภาคชนบท แม้แตภ่ าคการเงิน ภาคอสงั หารมิ ทรัพยแ์ ละการค้า การลงทนุ ระหว่างประเทศ โดยมีหลักการ
ท่ีคล้ายคลึงกันคือ เน้นการเลือกปฏิบัติอย่างพอประมาณ มีเหตุมีผลและสร้างภูมิคุ้มกันให้แก่ตนเองและ
สังคม
ทฤษฎีใหม่
ทฤษฎีใหม่คือตัวอย่างท่ีเป็นรูปธรรมของการประยุกต์ใช้เศรษฐกิจพอเพียงซึ่งพระบาทสมเด็จ-
พระเจา้ อยหู่ วั รชั กาลท่ี 9 ไดพ้ ระราชทานพระราชดำ� รนิ ้ี เพอื่ เปน็ การชว่ ยเหลอื เกษตรกรทป่ี ระกอบการผลติ
ทีม่ ีความเสยี่ งด้านตา่ งๆ ได้แก่
1) ความเสย่ี งดา้ นราคาสินคา้ เกษตร
2) ความเสี่ยงในราคาและการพึ่งพาปจั จยั การผลติ สมัยใหมจ่ ากตา่ งประเทศ
3) ความเส่ยี งดา้ นน�้ำ ฝนทิ้งชว่ ง ฝนแล้ง
4) ภยั ธรรมชาติอ่นื ๆ และโรคระบาด
5) ความเส่ียงด้านแบบแผนการผลิต ด้านโรคและศัตรูพืช ด้านการขาดแคลนแรงงาน และ
ด้านหน้ีสินตลอดจนการสญู เสียท่ดี ิน
ทฤษฎใี หมจ่ งึ เปน็ การบรหิ ารจดั การทดี่ นิ และนำ�้ หรอื ใหเ้ กษตรกรในทดี่ นิ ขนาดเลก็ ใหเ้ กดิ ประโยชน์
สูงสดุ โดยแบง่ ออกเปน็ 3 ขน้ั ตอน ได้แก่
1. ทฤษฎีใหม่ ขั้นท่ีหนึ่ง ใหแ้ บ่งพื้นที่ออกเปน็ 4 สว่ น ตามอัตราส่วน 30:30:30:10 ซึ่งหมายถงึ
พ้ืนที่ส่วนที่หนึ่ง ประมาณ 30% ให้ขุดสระเพื่อใช้เก็บกักน้�ำฝนในฤดูฝน และใช้เสริมใน
การปลกู พืชในฤดูแลง้ ตลอดจนการเล้ยี งสตั วแ์ ละพชื นำ้� ตา่ งๆ
พ้ืนท่ีส่วนท่ีสอง ประมาณ 30% ให้ปลูกขา้ วในฤดูฝน เพ่อื ใช้เป็นอาหารประจำ� วันส�ำหรับ
ครอบครวั ให้เพียงพอตลอดปี เพอื่ ตัดค่าใช้จา่ ยและสามารถพึง่ ตนเองได้
