Page 23 - ดอกบัวกับพระพุทธศาสนา
P. 23
พระวมิ ลศลี าจาร วดั ศรมี หาธาตุ
มาใช้ เพราะดอกบวั กเ็ ปน็ ทน่ี ยิ มนบั ถอื กนั วา่ เปน็ ดอกไม้
ที่บริสุทธิ์สะอาดอยู่แล้ว พระพุทธเจ้าก็เป็นผู้บริสุทธ์ิ จึง
เข้าเรื่องกันได้สนิท อุปมาในเร่ืองนี้มีอยู่ว่า อันธรรมชาติ
ของดอกไม้น้ัน แม้จะเป็นของเกิดอยู่ในน้�ำ แต่ก็ไม่ติด
น�้ำหรือน�้ำไม่เปียกบัว อย่างท่ีเราชอบเปรียบกันว่า
น้�ำย่อมไม่ค้างบนใบบัว พระพุทธเจ้าทรงอุบัติมาและ
ด�ำรงพระชนม์ชีพอยู่ในท่ามกลางกองกิเลสในโลก คือ
ความโลภ ความโกรธ ความหลง อนั ครอบงาํ โลกอยู่ แตว่ า่
กิเลสเหล่าน้ันมิได้แปดเปื้อนพระหฤทัยของพระองค์
พระหฤทัยของพระองค์บริสุทธิ์ผุดผ่องจากกิเลสเหล่า
นั้น เหมือนดอกบัวไม่เปื้อนน้�ำ อน่ึง ถ้าจะสังเกตต่อไป
ก็จะเห็นว่ารูปบัวท่ีทําเป็นฐานรองพระพุทธรูปน้ัน เป็น
บัวสองช้ันคือบัวคว่�ำและบัวหงาย บัวหงายนั้นคือตัว
ดอกบัว ส่วนบัวคว่�ำนั้นคือเงาของดอกบัวอันเป็น
เครื่องหมายบอกให้รู้ว่า เป็นดอกบัวที่ลอยอยู่ในน้�ำ
ไม่ใช่บัวบก เราอาจทดลองได้ด้วยการเด็ดดอกบัวให้
เหลือเพียงก้านดอก แล้วเอาลอยในน้�ำ จะเห็นเป็นรูป
8
