Page 82 - จุลยุทธการวงศ์
P. 82
จุลยุทธการวงศ์ 6688 ผูก ๒
พวกราชบุรุษก็ไปพาบุรุษน้ันมาเฝ้าตามพระราชประสงค์.
บุรุษน้ันถือก้อนข้าวเย็นมากับราชบุรุษ คร้ันถึงจึงน่ังถวายบังคม
บรมกษัตริย์แล้วก็เฝ้าอยู่ ณ ท่ีอันสมควร.
พระราชกุมารได้ทอดพระเนตรเห็นบุรุษนั้นแล้วก็เกิดปีติโสมนัส
แล่นเข้าไปใกล้กอดคอบุรุษน้ันแล้วก็รับก้อนข้าวเย็นมาเสวยเพราะอุปนิสัย
ท่ีเคยอยู่มาแต่ในกาลปางก่อนด้วย เพราะราชกุมารเกิดเนื่องมาแต่สัมภวะ
ของบุรุษนั้นด้วย.
บรรดาชนท้ังปวงมีพระมหากษัตริย์เป็นประธาน ได้เห็นอาการ
แปลกประหลาดก็เกิดจิตพิศวงพากันติเตียนบุรุษนั้นมีประการต่างๆ แล้ว
ต่างคนก็ต่างพากันหลีกไป.
สมเด็จพระอัยกาก็ละอายพระทัยจึงโปรดพระราชทานมารดาแล
บุตรทั้งสองให้แก่บุรุษนั้นแล้วจึงให้ชนท้ังสามนั้นลงแพลอยน้ำไป.
แพของชนทั้งสามน้ันลอยไปถึงเกาะมะเขือใกล้ไร่ดอนของบุรุษน้ัน
แล้ว บุรุษน้ันก็เหนี่ยวเอาเกาะน้ันได้แล้ว ก็ผูกจอดแพอยู่ท่ีเกาะนั้น.
ที่นั้นไกลพระนคร ประมาณทางเพียงชั่ววันหน่ึง.
บุรุษนั้นก็พาบุตรภรรยาขึ้นจากแพไปอยู่ด้วยกันท่ีไร่ดอนของตน.
พระราชธิดาก็ได้อยู่ร่วมกันกับบุรุษนั้น จึงมารำพึงในพระทัยว่า
บรรดาหญิงทั้งหลายซ่ึงอยู่ด้วยสามีท่ีญาติยกให้แล้ว ถึงสามีจะไม่สวยงาม
ก็เป็นเหมือนสวยงาม ก็ย่อมรักบุตรแลสามีบำรุงบำเรอกันไปตามยากตาม
จน บรรดาหญิงท้ังปวงเขาได้สามีก่อนแล้ว จึงได้บุตรต่อภายหลัง ส่วนเรา
ได้บุตรเสียก่อนแล้ว จึงได้สามีต่อภายหลัง ตัวเราเป็นหญิงกาลกิณี ผิดกับ
หญิงท้ังปวง ถ้าบุตรของเราได้บิดาเป็นคนมีทรัพย์ บุตรของเราก็จะได้
ความสุข ตัวเราก็จะพลอยได้ความสุขด้วย บัดนี้บุตรของเรามาได้บิดาเป็น
คนทุคตะไม่มีทรัพย์จึงได้ความทุกข์ยากลำบากถึงเพียงนี้ ตัวเราก็พลอยได้
