Page 60 - ศิริวิบุลกิตติ์
P. 60
24 ศิริวบิ ุลกติ ต
์ิ
มีศรัทธาปรารภนบนบั ถอื คุณพระคือตรรี ัตนัตตรยั ศร
ี
แผเ่ มตตาอารมณช์ มช่ืนด ี ยอ่ มอารรี อบคอบชอบช่นื ชม
ไม่มจี ิตรอิจฉาอารมณ์เห็น ย่อมคิดเป็นอนจิ จังตั้งประถม
คนเหลา่ นด้ี ีแท้แนน่ ิยม จกั ได้ชมเกาะแกว้ แผ้วพ้นทกุ ข์
ไมว่ นเวยี นเปลยี่ นแปลงแบ่งเบาโศก ดบั วโิ ยคอันใหญ่ใสสูงสุข
ทา่ นจงฟังเราวา่ อยา่ บัน่ บุก เขา้ ราญรุกรอนราญการราว
ี
ทา้ วตรสั แล้วแคล้วคลาดยาตราหา ดวงสดุ าน่มิ นาฏราชมเหส
ี
สถิตน่ังยงั แทน่ แผ่นมณี มวี าทีอำลาวา่ ดวงจนั ทร์
ภัทเทดรู าอาดูรโฉม งามประโลมล้ำทรงองค์เฉดิ ฉัน
แมจ่ งเปน็ สุขทุกคืนวัน พ่จี กั บั่นบกุ ปา่ ลานอ้ งจร
จักบวชองคท์ รงพรตยศฤๅษ ี เที่ยวเอกอี ยู่ในไพรศิงขร
แม่จงอยู่สุขาให้ถาวร ครรภย์ ังออ่ นจงดมี ีใจรัก
จะเป็นหญิงฤๅชายไมร่ ู้เหต ุ แม่ดวงเนตรเจา้ พี่ศรีสงู ศักดิ์
จงถนอมกล่อมเกลีย้ งเลยี้ งลูกรัก ตวั พจ่ี กั ลานชุ สดุ ใจจร
มเหสฟี งั ทา้ วกล่าวเกล้ียงเหตุ แสนสังเวชอดั อ้นั ตันจติ รสมร
ด่งั สายอสุนบิ าตฟาดฟันฟอน ใหแ้ น่นอนน่ิงตงึ ตะลงึ คิด
เจ้าแสนทรงสงสารดาลแดถวิล ดงั่ ชีวนิ จากรา่ งวางสนทิ
ให้อัดอ้ันตันใจในดวงจิตร เจ้าครนุ่ คิดไหวหว่นั ครัน่ ครุน่ ครวญ
ยกหัตถร์ อนค่อนทรวงหนว่ งหนักโศก แสนวโิ ยคเสียวศัลยร์ ญั จวนหวน
กอดซ่ึงบาทภัสดาอาดูรครวญ แมน่ มิ่ นวลกลา่ ววา่ คาถาธรรม์
เนสธมั โมโอ้ทรงศร ผู้เรืองรอนฤทธเ์ิ ลิศกเ็ ฉิดฉนั
มคิ วรจกั ดำรสั ตรสั จาบลั ย ์ จักจรจรลั องค์เดยี วเปล่ยี วพระทยั
มหาวิทยาลัยสโุ ขทัยธรรมาธิราช
