Page 59 - ทุคคตะสอนบุตร
P. 59
49
ทุคคตะสอนบุตร
ดังเรไรไพรวันสนั่นเสียง สำเนียงเพียงปัถพินดินถล่ม
กำสรดทรวงง่วงเหงาเปล่าอารมณ์ เย็นยะเยียบเงียบล้มระเนนนอน
สองพี่น้องค่อยดับระงับโศก วายวิโยคปลดเปลื้องประเทืองสมร
จึ่งกล่าวความห้ามเหล่าชาวนิกร อย่าอาวรณ์เลยจงงดสะกดใจ
จะได้คิดกิจการตรงงานศพ ให้เลิศลบลือเลื่องกระเดื่องไหว
ได้งดงามตามยศปรากฏไป อย่านอนใจเร่งหัตถ์ช่วยจัดแจง
บรรดาเหล่าบ่าวไพร่ทั้งใหญ่น้อย สดับถ้อยวาทีไม่มีแหนง
ก็พร้อมพรั่งยัดเยียดเบียดเสียดแซง ครั้นจัดแจงสรรพเสร็จสำเร็จการ
พยุงยกหีบทองทั้งสองศพ ขึ้นตั้งบนมณฑปอันไพศาล
ประดับด้วยเนาวรัตน์ชัชวาล ดูโอฬารใสสดรจนา
