Page 66 - ทุคคตะสอนบุตร
P. 66
56
ทุคคตะสอนบุตร
ครั้นสิ้นกรรมนำตนพ้นเทวษ ก็ผ่องเนตรนวลละอองทั้งสองสม
จนพ่อแปลกพักตราให้ปรารมภ์ เฝ้าเตรียมตรมคิดว่าใครที่ไหนมา
ไม่รู้จักขวัญข้าวลำเพาภาค ต้องลำบากหนีตัวกลัวหนักหนา
ต่างแถลงแจ้งยุบลแต่ต้นมา ก็ปรีดาโสมนัสสวัสดี
แล้วสั่งหมู่ทวยหาญชาญสมร เตรียมนิกรกัณฐัศว์แลหัตถี
ให้เร่งผูกช้างพังที่หลังดี มาเทียบที่ยืนเรียงเคียงบันได
เชิญมารดาบิตุรงค์สรงสนาน ให้เบิกบานมัวหมองค่อยผ่องใส
สุคนธากลิ่นกลบอบเอาใจ นุ่งผ้าใหม่อย่างดีมีราคา
มาขึ้นช้างพลางว่ากะยายเฒ่า บุญของเราสมมาดปรารถนา
กุศลชาติก่อนป่างได้สร้างมา มีลูกยาล้ำเลิศประเสริฐคน
