Page 67 - ทุคคตะสอนบุตร
P. 67
57
ทุคคตะสอนบุตร
แต่นี้ไปเห็นเบาบรรเทาทุกข์ เกษมสุขสารพัดไม่ขัดสน
พลางกระหยิ่มยิ้มย่องทั้งสองคน ขึ้นนั่งบนสัปคับเบาะพับรอง
ก็เคลื่อนคลายบ่ายหน้าโยธากลับ บ้างโห่รับครื้นครั่นสนั่นก้อง
ทั้งธงทิวเขียวเหลืองดูเนืองนอง เสียงฆ้องกลองอึกทึกพิลึกครัน
ข้ามทุ่งแถวแนวป่าพนาเวศ ทางทุเรศรีบร้นพลขันธ์
พอสิ้นแสงสุริย์ศรีรวีวรรณ ดวงพระจันทร์แจ่มกระจ่างกลางนภา
ก็ลุถึงประเทศเขตสถาน พวกทวยหาญนอบน้อมอยู่พร้อมหน้า
บ้างจุดโคมคบไฟไสวมา ชวาลาส่องสว่างดังกลางวัน
สี่เศรษฐีรี่ขึ้นบนเรือนใหญ่ สำราญใจวายวิโยคที่โศกศัลย์
ชมสมบัติเงินทองนองอนันต์ สารพันภิญโญด้วยโภไคย
