Page 194 - เมื่อวัยใสเขียนเรื่องภูมิปัญญาไทย

นายฐติ กิ ร ดอนแกŒว นางสาวฉตั รกมล ปยจารพุ ร

โรงเรยี นเตรยี มอดุ มศกึ ษาพฒั นาการนนทบรุ ี โรงเรยี นเตรยี มอดุ มศกึ ษาพฒั นาการนนทบรุ ี
จงั หวดั นนทบรุ ี จังหวดั นนทบรุ ี

“อันที่จริงแลวความคิดที่จะเปน “งานเขยี นอาจเปน ดง่ั จติ วญิ ญาณ
นักเขียนไมมีอยูในหัวผมเลยสักนิด เพราะ ของใครหลายๆ คน หรือแมแตตัวดิฉันเอง
ผมเคยไดยินมานานแลววา “นักเขียน เพราะทุกครั้งที่เขียนเรื่องขึ้นมาสักเรื่อง ตัว
ไสแ หง” แตห ลังจากทีผ่ มไดม ารวมกิจกรรม ตนของดิฉันก็จะถูกใสลงไปอยูในตัวอักษร
การ พัฒนา เทคนิค การเขียนสู การ เปน เหลานั้นดวย บางครั้งดิฉันก็คิดวาตัวละคร
นักเขียน ความคิดนั้นก็เปลี่ยนไปอยาง ที่ดิฉันไดสรางขึ้นมานั้นมีชีวิตจริงๆ การ
สิ้นเชิง เพราะไดทั้งคำแนะนำ คำสอน ประกวด Ibook 2010 ในครั้งนี้ ทำใหดิฉันได
จากคณะปรมาจารยห ลากหลายทา น ทำให เริ่มตนงานเขียนแนวใหมๆ ที่ไมไดเปนเพียง
ผมเกิดกำลังใจในการที่จะทำงานเขียน แคนวนิยายเทานั้น และถึงแมผลงานของ
ตอไป และความมุงหมายที่จะเปนนักเขียน ดิฉันจะไมไดรับรางวัลชนะเลิศ แตดิฉันก็ไม
นั้น ผมคิดวาไมวาเราจะทำอาชีพอะไร ไดเ สยี ใจแตอ ยา งใด เพราะความภาคภมู ใิ จ
กเ็ ปน นักเขยี นได ผมอาจจะใชก ารเขยี นของ ของฉันไดถูกถายทอดลงไปในบทความที่
ผมเปนอาชีพรองไดอีกทางดวย สุดทายนี้ ดิฉันเขียนเรียบรอยแลว”
ผมสัญญาจะทำงานเขียนดีๆ สรางสรรค ““
สังคมตอไป ผมสัญญา...”

๑๘๖