Page 195 - เมื่อวัยใสเขียนเรื่องภูมิปัญญาไทย

นายชลากร สถิวัสส นางสาวธมนวรรณ ศริ ิงาม

โรงเรยี นสวนกุหลาบวิทยาลัย นนทบุรี โรงเรยี นรัตนาธิเบศร
จงั หวัดนนทบรุ ี จงั หวดั นนทบรุ ี

“งานเขียนที่ถูกตีพิมพออกมาเปน “ถาไมเริ่มหัด ไมเริ่มลอง ไมเริ่ม
รูปเลมหนังสือหรือประกอบในสื่อตางๆ และ ฝกทุกอยางก็ไมสามารถทำใหสำเร็จลุลวง
เผยแพรส สู าธารณชน สำหรบั ตวั ผเู ขยี นนน้ั อาจ อยางสมบรู ณได”
เปน ผลงานทผี่ ลติ ขนึ้ จากการกลนั่ กรองความคดิ “
จนเปนชิ้นที่สมบูรณที่สุด แตในขณะเดียวกัน “
สำหรับผูอาน งานเขียนเหลานั้นก็เปนจุดเริ่ม
ตนทผี่ อู า นจะไดน ำสารของผเู ขยี นมาคิดอีกครั้ง
เปนการวิเคราะห ตกผลึก และสังเคราะหใน
แนวทางของผอู า นในฐานะของผรู บั สารเอง เมอื่
มีความคิดแลวก็จะนำมาซึ่งการกระทำอันดับ
ตอมา ผมจึงมีความมุงหมายในดานการเขียน
ที่จะผลิตสิ่งที่สามารถถายทอดความรูอันเปน
ประโยชนแกสังคมและสิ่งแวดลอม เพื่อใหผู
อานสามารถเกิดความรูความเขาใจ และเกิด
ความตระหนักในความจริงความเปนไปของทุก
สงิ่ ทอี่ ยรู อบตวั เรา จนสามารถนำความคดิ เหลา
นั้นมาประยุกตใหกลายเปนความจริง เปนการ
พัฒนาสังคมใหกาวหนาไดโดยสมบูรณ”

๑๘๗