Page 14 - 80 พรรษา ราชนีศรีไผท
P. 14
4
รวมผลงานวรรณกรรมร้อยกรองประเภทบทกวีวัจนะ
ทุกค นก ็ตาม ครั้นป ฏิบัตกิ ารเขียนจ ริง กย็ ังพ ลั้งเผลอก ันอ ีกม าก หากไม่
ลงส นามจริง ก็ยากที่จะเขียนได้ถูกต ้อง แม้คำป ระพันธ์ป ระเภทกลอน
สุภาพที่นักเรียนคุ้นเคยมากกว่าชนิดอื่น ก็ยังผิดมากอย่างน่าเสียดาย
บางสำนวนแต่งดีมาโดยตลอด มาถึงชนิดสุดท้ายคือกลอน ซึ่งน่าจะ
ง่ายท ี่สุด กลับผ ิดฉันทลักษณ์มากชนิดที่เรียกว่า “ตกม้าตายต อนจบ”
กรรมการอ่านแล้วต้องถ อนใจเฮือกใหญ่ !
นอกจากค วามผ ดิ พ ลาดด า้ นฉ นั ทลกั ษณแ์ ลว้ สิง่ ท ผี่ ปู้ ระกวดห ลาย
คนมองข้ามไปคือ เนื้อหาสาระ และ การลำดับความ หลายคนไม่ได้
ค้นคว้าหาข้อมูลอย่างเพียงพอ จึงไม่มีเนื้อหาที่จะเขียน ได้แต่เขียน
เนื้อหาเดิมซ้ำไปซ ้ำม า เช่น ยกย่องว่าพระองค์ท ่านท รงพ ระเมตตา ก็
เขียนเรื่องนี้ซ้ำหลายค รั้ง หรือเขียน “แตะ” เนื้อหาเพียงเล็กน ้อย เช่น
ดา้ นงานศ ลิ ปาช พี เพยี งส ว่ นเดยี ว เรือ่ งอ ืน่ ไมก่ ลา่ วถ งึ เลย สว่ นการล ำดบั
ความ ก็มิได้วางแผนว่า โคลง จะเขียนเรื่องใด ฉันท์ จะเขียนเรื่องใด
กาพย์ กลอน จะเขียนอ ย่างไร จะลงท้ายอ ย่างไรต ามลำดับ สรุปก็ค ือ
เขียนไปเรื่อย ๆ ไม่มีการจ ัดลำดับเนื้อหา
ผู้ป ระกวดค วรว างแผนอ ย่างล ะเอียดว ่าจ ะบ รรจุเนื้อหาแ ละค วาม
คิดใดลงในร้อยกรองใด เมื่อจบร้อยกรองชนิดนั้นแล้ว ควรเริ่มเนื้อหา
ใหม่ นั่นคือ หนึ่งประเด็นต่อหนึ่งชนิดของร ้อยก รอง โดยเนื้อหาไม่ซ ้ำ
กัน เช่น เริ่มต้นโคลงด้วยการยกย่องพระสิริโฉมและพระเกียรติคุณ
ต่อไปเป็นฉันท์ก็กล่าวถึงพระราชกรณียกิจด้านศิลปาชีพ ต่อไปกาพย์
กเ็ป็นด ้านอ นุรักษธ์ รรมชาติ และล งท้ายบ ทกลอนด ้วยก ารถ วายพ ระพร
