Page 68 - รำ เล่น เพลง นิทาน สืบสานศิลป์ไทย
P. 68
58
ร�ำ เล่น เพลง นิทาน สืบสานศิลป์ไทย
เพลงซอมีอยู่หลายลักษณะ เช่น
๑. ซอลอ่ งน่านหรอื ซอพระรามเดินดง นิยมใช้ในการชมความงดงามธรรมชาติ
เช่น บทนก ชมไม้ มีลีลาเรียบ ไหลลื่น และเรื่อย ๆ สบายหู หรืออาจใช้บรรเลงประกอบ
การร่ายร�ำต่าง ๆ
๒. ซอเมอื งนา่ น เปน็ ซอท�ำนองหน่ึงท่นี ยิ มเล่นในแถบจงั หวัดนา่ น แพร่ ตลอด
จนถึงประเทศลาว
๓. ซอปั่นฝ้าย นิยมเล่นในแถบจังหวัดน่าน แพร่ ตลอดจนถึงประเทศลาว
เช่นเดียวกับซอเมืองน่าน แต่นิยมร้องเป็นละครซอ
๔. ซอก้อม หรือซอบ่รู้จบ ซอก้อมเป็นเพลงท่ีมีท�ำนองซอแบบเบ็ดเตล็ด ร้อง
สั้น ๆ ส่วนซอบ่รู้จบ เป็นเพลงที่มีท�ำนองกลับไปกลับมาจากต้นมาปลายมาต้นไม่รู้จบ
ตัวอย่าง ซอล่องน่าน เรื่องน้อยใจยา นางแว่นแก้ว
ปวงดอกไม้เบ่งบานสลอน ฝูงภมรแม่เผ้ิง๑สอดไซร้
ดอกพิกุลของพ่ีต้นใต้ ลมพัดไม้มาสู่บ้านตู๋
รู้แน่ชัดเข้าสอดสองหู ว่าสีชมพูถูกเปิ่นเค้าเพิ้ง๒
เก๊ามันตายปลายมันเส้ิง๓ ว่าล�ำเนิ้งปลายโค่นตวยแนว๔
ดอกพิกุลก็คือดอกแก้ว เป็นของเพ่ิน๕แล้วเหน่อฯ
๑เผ้ิง คือ ผ้ึง
๒เพิ้ง คือ ถูกโค่น ถูกเอน
๓เสิ้ง คือ เอนไป
๔ทวยแนว คือ ตามแนวโคน
๕เพิ่น คือ เพ่ือน
