Page 72 - รำ เล่น เพลง นิทาน สืบสานศิลป์ไทย
P. 72
62
ร�ำ เล่น เพลง นิทาน สืบสานศิลป์ไทย
การร้องเจรียงเป็นการร้องเพลงที่มีลูกคู่ประกอบและใช้วงดนตรีแบบอีสานใต้ท่ี
เรยี กวา่ “กนั ตรมึ ” ประกอบการแสดง หากการแสดงใดเนน้ การรอ้ งมากกวา่ การบรรเลง
ดนตรี จะเรยี กวา่ “รอ้ งเจรยี งประกอบกนั ตรมึ ” หรอื “เจรยี ง” แตห่ ากเนน้ ทกี่ ารบรรเลง
ดนตรีมากกว่าการร้องจะเรียกว่า “ร้องกันตรึม”
การแสดงเจรียงมีท่าร�ำประกอบ แต่เป็นท่าร�ำท่ีไม่ตายตัว มีจังหวะช้าหรือเร็ว
ตามแต่เร่ืองราวในบทเพลงและจังหวะกลอง เพลงเจรียงที่ส�ำคัญ เช่น
เจรียงซันตุจ (เจรียงตกเบ็ด) เป็นเพลงที่นิยมร้องเล่นกันในวันสงกรานต์ โดย
ตามประเพณีชายหนุ่มจะน�ำขนมหรือผลไม้ผูกไว้ที่ปลายเบ็ด แล้วน�ำไปหย่อนให้หญิง
สาวท่ีตนหมายปอง แล้วร้องเพลงเจรียงเก้ียว หากหญิงสาวพึงพอใจก็จะรับของที่ปลาย
เบ็ดไป
เจรียงตรุษ เป็นเพลงท่ีนิยมร้องเล่นกันในวันสงกรานต์ โดยเป็นการร้องเพลง
อวยพรไปตามบ้านเรือนต่าง ๆ เพื่อให้ชาวบ้านออกมาท�ำบุญในวันส�ำคัญ
เจรียงนรแกว เป็นการร้องเล่นเพลงที่มีลักษณะคล้ายกับล�ำตัดของภาคกลาง
โดยเปน็ การรอ้ งเพลงรบั สง่ กนั ระหวา่ งขายหญงิ มหี วั หนา้ และลกู คู่ และมกี ารรำ� ประกอบ
เจรียงเบริน เป็นการร้องเพลงคลอซออู้หรือซอด้วง เป็นการร้องเพลงแก้กัน
ระหว่างชายหญิงคล้ายกับหมอล�ำกลอน เนื้อหาโดยมากเป็นนิทานพื้นบ้าน
