Page 35 - ท้าวมหาชมพู
P. 35
ท้าวมหาชมพู ฆ
ทวปี แลไมป่ รากฏวา่ มใี นประเทศพมา่ รามญั แตท่ ราบกนั แพรห่ ลาย
ในสยามประเทศตง้ั แตฝ่ า่ ยใตต้ ลอดขน้ึ ไปจนฝา่ ยเหนอื ถงึ พระสงฆ์
ใชเ้ ปนเรือ่ งสำหรบั เทศนาในทางปุจฉาวิสัชนาเร่อื งหนง่ึ อย่างเชน่
เทศนม์ ลิ นิ ทปญั หา แตเ่ ทศนเ์ รอื่ งชมพบู ดวี ตั ถนุ พี้ ระเทศน์ ๓ องค์
สมมตกนั เปนพระพทุ ธองค์ เมอื่ ทรงจำแลงเปนพระเจา้ จกั รพรรดิ
ราชาธริ าชองค์ ๑ เปนพระเจา้ พมิ พสิ ารองค์ ๑ เปน็ ทา้ วมหาชมพู
องค์ ๑ เทศน์ไตถ่ ามตอบโตก้ นั ดว้ ยเรอื่ งพระธรรมวนิ ยั แลบาปบญุ
คณุ โทษ ทำนองเดยี วกบั เทศนเ์ รอ่ื งมโหสถ แลมาลยั เถรวตั ถฉุ นน้ั
หนงั สอื เรอื่ งทา้ วมหาชมพทู แี่ ตง่ เปนภาษาไทย เปนสำนวน
แปลอรรถภาษาบาฬที กี่ ลา่ วแลว้ มาแตง่ เปนเทศนา เปนสำนวนเกา่
แตจ่ ะแตง่ เมอื่ ครงั้ ไหนหาทราบชดั ไม่ ในหอพระสมดุ ฯ มหี ลายฉบบั
แตเ่ ปนสำนวนเดยี วกนั ทง้ั นน้ั ยงั ไมเ่ คยพบหนงั สอื เรอ่ื งทา้ วมหาชมพู
สำนวนอนื่ เขา้ ใจวา่ จะมแี ตค่ วามเดยี วเทา่ น้ี จงึ เหน็ สมควรจะพมิ พ์
ให้ได้อา่ นกนั แพร่หลาย ทั้งจะไดร้ กั ษาไว้อย่าใหส้ ูญไปเสยี