Page 110 - ศิริวิบุลกิตติ์
P. 110
74 ศิริวิบุลกติ ติ์
๕๑ กลบทดงั นี้ ชอ่ื นาคเกีย้ วกระหวัด
๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐
พระบติ รุ งค์ฟงั บตุ รเหน็ สุดห้าม ห้ามสดุ ความคิดบุตรเห็นสุดหาญ
หาญสดุ ไม่หยดุ ยง้ั จะร้งั ราญ ราญร้ังนานแนว่ เนตรสงั เวชบุตร
บุตรเวทนาถงึ พอ่ ก็คลอเนตร เนตรคลอเวทนาแนน่ ก็แสนสดุ
สดุ แสนแค่นแคน้ ใจด่ังไฟจุด จดุ ไฟรุดใจร้อนดงั่ ศรราญ
ราญศรรอ้ นรอนถงึ ยอดตลอดจิตร จิตรยอดพศิ พิศศรรอนสังหาญ
หาญสังหรณร์ อนกายให้รายราญ ราญรายปานเสยี บปอดตลอดใจ
ใจตลอดจอดจติ รจะจากบตุ ร บตุ รจากสุดเสน่หานำ้ ตาไหล
ไหลตานองย่องเขา้ นงั่ ยงั วงั ใน ในวังไทเข้าไปหาพระยาพาล
พาลพระยายังถามว่าดาบสน้อย นอ้ ยบสจอ้ ยเข้ามาจะวา่ ขาน
ขานวา่ ขอ้ ความสิ่งใดจงแจ้งการ การแจง้ ท่านจงจดั วสิ ชั นา
ชนาพรอ้ มล้อมน่ังจะฟงั อรรถ อรรถฟงั จดั ดาบสจดคำหา
หาคำถวายพรดกู อ่ นพระยา พระยาท่ที ่านจะฆา่ ชรากาย
กายชราฆา่ แต่เราเปน็ เผา่ บุตร บตุ รเผ่าสดุ สิ้นเน้ือหมดเช้อื สาย
สายเชือ้ สูญมูลรากเคา้ เงา่ โจกจาย จายโจกหายตายหมดมูลสญู ส้นิ เชิง ฯ
มหาวิทยาลัยสุโขทยั ธรรมาธิราช
