Page 122 - ศิริวิบุลกิตติ์
P. 122
86 ศริ วิ บิ ลุ กติ ต
ิ์
๖๑ กลบทดงั นี้ ชื่อนาคราชแผลงฤทธ์ิ๑
๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐
กรงุ กระษตั ริย์ตรสั ฟงั แคน้ ค่งั จติ ร คิดแค้นใจไหวหวดิ ในจิตรฉงน
จงฉงายกายไฉงใจร้อนรน จนรา้ วรานการกระมลจิตรวนเวียน
เจยี รวนุ่ วายบ่ายพักตร์ใหห้ นกั ใจ ใหน้ อ้ ยจติ รคดิ ไปใจหนั เหยี น
เจียรหวนหาวา่ ไว้ไมส่ มเพียร เมยี นสดุ ภาคยากเจยี นเวยี นจติ รใน
ไวจองนั่งสั่งใหพ้ าดาบสจร ดอนบากจากรีบผ่อนทงิ้ หอ้ ใหญ่
ไทให้ยากจิตรหมายเหน็ ตายไว ใหต้ วั วอดมอดไปแน่ใจคกึ
นึกจิตรแค้นแน่นในนำ้ ใจหวัง นัง่ จิตรหวาดมาดพะวงั ดัง่ สถกึ
ดึกสถิตจิตรอำมาตยก์ ค็ าดคึก กกึ มดั รุมคุมพาดาบสจร
ดอนบากจากแดนบ้านก็ราญรุม กุมรดั แรงแขง็ ทุ่มท้ิงเหวผอ่ น
ทอนเท้าผดิ มิไดต้ อ้ งทั่วกายกร ทอนเกศกรรณผันผอ่ นไม่รอนราย
หมายรึงรักจติ รมัน่ กตญั ญู ก้ตู วั ยกค้ำชูไม่มีสลาย
หมายสละละสลดั ตดั ชีพวาย ตายชวี ังตัง้ หมายเอาโพธิญาณ ฯ
* จบเล่มหนังสือสมดุ ไทยเลขที่ ๑๘
มหาวิทยาลยั สโุ ขทยั ธรรมาธริ าช
