Page 86 - ศิริวิบุลกิตติ์
P. 86
50 ศิริวิบุลกติ ติ
์
๓๕ กลบทดงั น้ี ชอ่ื ตรปี ระดบั
๐ ๐ ๐ ๐่ ๐้
๐ ๐ ๐
เจา้ โศกแคนแคน่ แคน้ ดงั่ แสนศร มารานร่านร้านรอนให้ตกั ษยั
ว่าโอโอ่โอก้ รรมมาจำไกล เวรชื่อใดจองจ่องจอ้ งประจาน
ให้รอ้ นราวร่าวรา้ วดวงจติ รถวลิ ๑ จากบดนิ ทรแ์ ดวแด่วแด้วสงสาร
อกนอ้ งรอนร่อนร้อนเรง่ รำคาญ ฤดดี านดา่ นดา้ นอาดรู เดยี ว
ใจเมียวางว่างว้างอาวรณ์ถวิล ถึงทรงสนิ ส่ินสิ้นสตเิ หลยี ว
หลายเวลาล่าล้าเอกาเปล่ียว ชะมายมา่ ยมา้ ยเหนยี่ วเสนห่ น์ กึ
ไมเ่ ห็นทาวท่าวทา้ วมาทางนี้ จกั ออนออ่ นอ้อนชลุ ที ี่สถกึ
จกั แจงแจ่งแจ้งความไปตามตรึก ที่นองน่องน้องนกึ นิมิตใน
ชะรอยรอ่ ยร้อยกรรมเราก่อสร้าง ทำลายลางลา่ งล้างความพสิ มยั
ให้สรรพสตั วพ์ ลดั กันกัน่ ก้ันใจ๒ ชอกชำชำ่ ช้ำในฤทัยกรม
โออ้ กเราเรา่ เรา้ รักแรมรา้ ง เพราะกรรมสรา้ งซอนซอ่ นซอ้ นกรรมสม
แสนระคางคา่ งค้างฤทัยระทม จึ่งลมล่มล้มจมด้วยลมกรรม
อกเราเปรียบนาวาวา่ วา้ เหว่ ออกกลางทะเลลองลอ่ งลอ้ งล่มถลำ
อันลมรายร่ายร้ายเรยี กว่ากรรม ประจญจำเปรยี บพระพายพา่ ยพา้ ยพาล ฯ
๑ หนังสอื สมดุ ไทยเลขท่ี ๑๘, ๒๑ วา่ “ให้ร้อนราวรา่ วรา้ วอารณ์ถวลิ ”
๒ หนงั สอื สมดุ ไทยเลขที่ ๑๘, ๒๑ วา่ “ใหเ้ ขาพลดั พรากกนั กั่นกัน้ ใจ”
มหาวทิ ยาลยั สุโขทัยธรรมาธริ าช
