Page 88 - ศิริวิบุลกิตติ์
P. 88
52 ศิรวิ บิ ลุ กติ ติ
์
๓๗ กลบทดงั น้ี ช่อื หงส์ทองลีลา๑
๐ ๐๋
๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐
ลูกเอย๋ แมจ่ ะเล่าใหเ้ จา้ ฟงั พ่อเอย๋ แมจ่ ะตงั้ อทุ าหรณ์
ลกู เอ๋ยเมอื่ แรกเร่ิมเดมิ แต่กอ่ น พอ่ เอย๋ ยังไม่จรมาอยู่ไพร
ลูกเอย๋ พระบิตุรงค์ผทู้ รงฤทธ์ ิ พอ่ เอ๋ยเรืองมหศิ รศักดิ์ใหญ
่
ลูกเอย๋ ครองจัมบากพระเวียงไชย พ่อเอ๋ยเล่ืองฦๅไปทกุ ภารา
ลกู เอย๋ มพี ระยาหนึ่งมาใหม่ พ่อเอ๋ยชิงเอาไอศูรยม์ หา
ลกู เอย๋ องคพ์ ระราชบิตรุ า พอ่ เอย๋ แรมเข้าปา่ พาแม่จร
ลกู เอ๋ยมาอยู่ได้ไม่ทันนาน พ่อเอ๋ยมนี ายพรานพเนจร
ลกู เอ๋ยนำโยธาพลากร พ่อเอ๋ยเจา้ เมอื งจรรีบตามมา
ลูกเอย๋ จับเอาท้าวพอ่ เจ้าจร พอ่ เอ๋ยใจแม่รอ้ นจึง่ ร้องหา
ลกู เอย๋ จักยังอยู่ฤๅมรณา พอ่ เอ๋ยพระมารดาไมแ่ จง้ ใจ
ลกู เอ๋ยทีแ่ ม่ทรงพระกนั แสง พอ่ เอย๋ เพราะแมแ่ จ้งสุบนิ ไข
ลกู เอย๋ แมฝ่ ันเหน็ พระภูวไนย พ่อเอ๋ยแม่อาลยั ถงึ ทรงนาม ฯ
๑ หนงั สอื สมดุ ไทยเลขท่ี ๑๘ ว่า “กลบทดงั น้ชี ่ือหงส์ลนิ ลา”
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธริ าช
