Page 94 - ศิริวิบุลกิตติ์
P. 94
58 ศริ วิ ิบลุ กติ ติ์
๔๑ กลบทดังนี้ ช่อื ทศประวตั ิ
๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐
โอ้อกเอย๋ หวาดหวังจะวังเวง โออ้ กเอย๋ คร่นุ เครงจะครวญห๒า
๑
โออ้ กเอย๋ สงสารพระมารดา โออ้ กเอ๋ยอนิจจาจะอาวรณ์
๓
๔
โอ้อกเอ๋ยอาตมาในครานี้ โอ้อกเอ๋ยเอกีในไพรสอน
๕
๖
โออ้ กเอ๋ยครัน้ มลิ ามารดาจร โอ้อกเอ๋ยพระบดิ รจะมรณา
โออ้ กเอย๋ ครั้นจะลามารดาเ๗ล
๙
า่ โอ้อกเอ๋ยแมจ่ ะเศร้ากระศ๘ลั
ยห์ ๑า๐
พทุ โธเอย๋ พทุ ธองคท์ รงตรัสว่า พทุ โธเอย๋ กายาไมจ่ ริ งั
พทุ โธเอ๋ยได้ยศแลว้ ถดถอย พุทโธเอย๋ เลือ่ นลอยแลว้ เหลียวหลงั
พทุ โธเอย๋ เมอื่ ดีมีม่งั คง่ั พุทโธเอย๋ เพอ่ื นสะพรัง่ สะพรอ้ มพรู
พทุ โธเอย๋ ตกจนแลว้ คนหยาม พุทโธเอ๋ยมแี ตค่ วามจะอดส
ู
พุทโธเอย๋ รปู กง็ ามความก็ร ู้ พุทโธเอย๋ อับแล้วอู้อกระอา
ทุกขงั เอ๋ยสงั เวชแม่เกศแก้ว ทกุ ขังเอย๋ ไกลลูกแลว้ จะครวญหา
ทกุ ขงั เอย๋ จกั ทกุ ข์ถึงรึงอรุ า ทกุ ขงั เอย๋ หัทยาจะทุกขก์ รอม
ทกุ ขังเอย๋ ต้งั แตท่ ุกข์ไมส่ ขุ า ทกุ ขังเอ๋ยทกุ ทวิ าจะซูบผอม
ทุกขงั เอย๋ เนตรจกั งวนนวลจกั งอม ทกุ ขังเอ๋ยผิวจกั รอมผอมจกั รา
ทกุ ขงั เอ๋ยขังแต่ทกุ ข์ขุกแตเ่ ขญ็ ทุกขงั เอย๋ ทุกข์เข้าเห็นเข็นเขา้ หา
อนจิ จังโอ้จะตงั้ อนจิ จา อนจิ จงั กายาพิรากล
อนิจจงั สมบตั ิยอ่ มวบิ ตั ิ อนิจจงั คลอ่ งแลว้ ขดั วิบัติผล
อนจิ จงั สังขาราประชาชน อนจิ จงั มีแล้วจนแต่วนเวียน
มหาวิทยาลยั สโุ ขทยั ธรรมาธิราช
