Page 96 - ศิริวิบุลกิตติ์
P. 96
60 ศิรวิ ิบุลกติ ติ์
๔๒ กลบทดังน้ี ชือ่ กระแตไต่ไม้
๓ ๒ ๑
๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐
เศรา้ หมองทรงยพุ ยงทรงหมองเศร๓
า้ หนุ หวนเจา้ สดุ แค้นแสนหวนห๒นุ
ครุ่นครนั่ หวงั ฟังบุตรแสนสุดครุ่น ใจในแคน้ แสนว่นุ แค้นในใจ
สดุ จิตรห้ามสามหนจนจิตรสุด๒
๑
ไฉนบุตรสดุ คิดน้ำจิตรไฉน๓
๑
ใจเกรงคดิ จติ รละเวงคดิ เกรงใจ พรอวยชยั ใหบ้ ตุ รสดุ อวยพร
๓
๒
วา่ พ่อไปจงพบสบเหมือนว๑่า
สอนสัง่ คำจำหนาคำส่งั สอน
จรพบพระบดิ าถ้าพบจร ไปรีบรอ้ นเร็วมาอยา่ ชา้ ไป
ผา้ กำพลผนื นพ้ี ลกำผา้ ใสศรจี า้ สุกแสงแสงศรีใส
ใจแม่รักธำมรงค์น้สี ดุ ใจ พ่อพาไปให้พบไปพาพ่อ
ให้เห็นแหวนแสนรกั จักใหเ้ ห็น หนอ่ ท้าวได้สำคัญมน่ั ว่าหนอ่
กอบตุ รราชชาตสิ ุทธิ์ราชบุตรกอ ท้าวคณุ พอ่ แจง้ ในใจคณุ ท้าว
ราชบุตรน้อมกรลามาตุราช ผ่าวผา่ วหวาดจติ รนาฏหวาดผ่าวผา่ ว
รา้ วร้อนรวนหวนจติ รคิดร้อนรา้ ว จากบุตรทา้ วนาฏนอ้ งรอ้ งรำ่ จาก
บุตรรกั ร่ำแม่ร้องรำ่ รกั บตุ ร หากใจสุดจติ รหวนจวนใจหาก
พรากจากแม่เนตรย้อยนอ้ ยใจพราก ครวญหวนจากตา่ งพรากจากหวนครวญ
หน่อพทุ ธงั บงั เกดิ เปน็ พุทธหนอ่ นวลเนตรคลอหล่อหลัง่ คล่ังคลุ้มนวล
เดินมาเดียวเปลา่ เปลย่ี วเดียวมาเดิน จติ รใจเจิน่ เงยี บเหงาเจ่าใจจิตร
ลัดลอดดงพงเถ่อื นเล่ือนลอดลัด หวิดใจหวดั ถึงมาตุหวดั ใจหวิด
จิตรในนึกหนว่ งรักหนกั ในจิตร ครวญคร่ำคดิ ถงึ แมแ่ ลครำ่ ครวญ ฯ
มหาวิทยาลยั สโุ ขทยั ธรรมาธิราช
