Page 138 - คำให้การขุนหลวงวัดประดู่ทรงธรรม เอกสารจากหอหลวง
P. 138

108  คำให้การขนุ หลวงวดั ประด่ทู รงธรรม

                      เอกสารจากหอหลวง

นั้นก​ ็ไ​ม่ป​ รกติร​ิร​องโ​ดยส​ ุจริตจ​ึ่งท​ ูลล​าอ​ อกอ​ ุปสมบท ครั้นไ​ด้อ​ ุปสมบทแ​ ล้วใ​จ​
นัน้ แ​ ตกฉานจ​ึง่ ค​ ดิ ค​วามร​า้ ยม​ ไิ ดต​้ รงต​ อ่ พ​ ระองค์ ครัน้ ค​วามล​บั น​ ัน้ แ​ พรง่ พราย​
กระจาย​ไป​รู้​ถึง​เสนาบดี​ผู้ใหญ่​จึ่ง​ลอบ​หนี​ออก​จาก​อาราม เสนาบดี​ผู้ใหญ่​จึ่ง​
เข้าไป​ทูลฉ​ ลอง​พระองค์ จึ่ง​มีพ​ ระ​โองการใ​ห้ไ​ปจ​ับม​ า ครั้นต​ ามไ​ปก​ ็​จับ​ได้​ถึง​
นอกด​ ่าน พระองคจ์​ึ่งใ​หใ้​สบ่​ ทพ​ ระไ​อย​การ​พภิ​ าก​ ษา ลูกขุนใ​นจ​ึ่งใ​สบ่​ ทม​ าค​วร​
ฆ่า​อย่า​ให้เ​ลี้ยง​สืบไป พระองค์​จึ่ง​ขอโทษ​ไว้​อย่าใ​ห้ต​ ายด​ ้วยว​่าอ​ ยู่ใ​นพ​ รต ไม่​
ควร​จะ​ปลง​ชี​วิตรใ​ห้ฉ​ ิบหาย ครั้น​จะเ​ลี้ยง​ไว้ก​ ็เ​หน​ใจก​ ลัวจ​ะค​ ิดร​้าย​สืบไป จึ่ง​
ฝากน​ ายส​ ำเภาพ​ ่อค้าช​ ื่อ​โคร​ติ​งอังกฤษใ​ห้​ไปส​ ่งเ​สียเ​มือง​ลังก​ าบู​รี

      พระองค์จ​ึ่ง​บำรุง​พระส​ าศน​ า​แล้ว​ครอบค​ รอง​บ้านเ​มือง​ก็​อยู่เ​ยนเ​ปน​
ศุ​ขมา แล้ว​พระองค์​ก็​ส้าง​อาราม​ชื่อ​วัด​ลมุด แล้ว​ส้าง​วัด​ครุ​ธธา​วัด​หนึ่ง
พระองคจ​์ ึง่ ฉ​ ลองเ​ลีย้ งพ​ ระส​งฆพ​์ รรห​ นึง่ จึง่ ถ​วายไ​ตรจ​วี รแ​ ลเ​ครือ่ งส​งั เ​คดพ​ รร​
หนึ่ง เครื่อง​เตียบส​ ิ่งล​ ะพ​ รร ต้น​กัลป​พกฤษ​ก็พ​ รร​หนึ่ง จึง​แจกท​ านส​ ารพัดส​ ิ่ง​
ของน​ าๆ สิ่งล​ ะ​พันแ​ จ​กอ​นา​ประช​ า​ราษท​ ั้ง​ปวง​เป​นอันม​ าก จึงป​ รายเ​งินท​ อง​
วัน​ละ​สิบ​ชั่ง​เจด​วัน​เปน​เจด​สิบ​ชั่ง จึง​ให้​มี​กา​รม​โหร​ศพ​ทั้ง​ปวง​สรรพ​สิ่ง​ต่างๆ​
เป​นการ​ใหญ่​ท่​วน​เจด​วัน​แล้ว พระองค์​จึง​หลั่ง​น้ำ​ทักขิโณทก​ให้​ตกลง​เหนือ​
แผ่น​พสุธา จึง​แผ่​กุศล​ให้​แก่​สัตว์​ทั้ง​ปวง แล้ว​เสด​จ​คืน​เข้า​ยัง​พระราชวัง
พระองค์​ตั้ง​อยู่​ใน​ธรรม​สุจริต บพิตร​เสด​จ์​ไป​ถวาย​นมัศ​การ​พระ​ศรี​สรร​เพช​
ทกุ เ​พลาม​ ิไดข​้ าด พระบาทจ​งก​รม​ อย​ูเ่​ปนน​ ิจบ​ พิตรต​ ั้งอ​ ยู่ใ​นท​ ศพ​ ิธส​ิบป​ ระการ
แล้ว​ครอบ​ครอง​กรุง​ขัน​ธ​สีมา ทั้ง​สมณ​พราหมณา​ก็​ชื่นชม​ยินดี ปรีเปนศุ​ข​
นิ​ราศ​ทุกข​ไภย ด้วย​เมตตา​บารมี​ทั้ง​ฝน​ก็​ดี​บริ​บูรณ​ภูล​ความ​ศุ​ขมิ​ได้​กันดาล
ทัง้ เ​ขา้ ป​ ลาอ​าหารแ​ ลผลไ​มม​้ รี ศโ​อชา ฝงู อ​น​ าป​ ระชาร​าษฎรแ​ ลช​ าวน​ คิ มช​ นบท​
ก็อ​ ยู่​เยนเ​กษมส​ านต​ ์ มี​แต่จ​ะช​ ักชวน​กันท​ ำบุญ​ให้ท​ าน​แลการ​ม​โหร​ศพต​ ่างๆ
ทั้งน​ ักป​ ราชผ​ ู้​ยากผ​ ู้ดี​มี​แต่ค​ วาม​ศุข​ทั่ว​ทุกขอ​ บข​ ันธ​​เสมา

      ครั้น​อยู่​มา​ศักราช​ได้​พัน​ร้อย​ยี่สิบ​สอง​ปี​มะโรง​โทศก​นั้น​เมื่อ​จะ​มี​เหตุ
คือ​สำเภา​ฝรั่ง​ข้าง​อัง​วะ​นั้น​ซัด​มา​ปะ​ที่​เมือง​ตะนาว​สี​ที่​ท่า​มริด​บูรี​อรำ​มนีเปน​
   133   134   135   136   137   138   139   140   141   142   143