Page 143 - คำให้การขุนหลวงวัดประดู่ทรงธรรม เอกสารจากหอหลวง
P. 143

113  คำใหก้ ารขุนหลวงวดั ประดู่ทรงธรรม

                      เอกสารจากหอหลวง

เดือน​สี่​พระ​องค์​เสด​จ​ไป​นมัศ​การ​พระพุทธ​บาท​ตั้ง​เป​นก​ระ​บวน​พยุห์​บา​ตรา​
แห่​ไป ครั้น​ถึง​แล้ว​พระองค์​จึ่ง​ให้​มี​การ​สมโภช​มี​กา​รม​โหร​ศพ​มี​โขน​หนัง​ทั้ง​
ระบำเ​ทบ​ ทอ​ งม​ ลี​ะครแ​ ลห​ ุ่น สารพัดต​ ่างต​ ่าง แล้วจ​ึ่งต​ ั้งร​ธาด​ อกไมเ้​พลิงห​ ว่าง​
ช่องร​ธา ดอกไม้​นั้นม​ ีโ​ขนห​ นัง​มงค​ รุ่​ม​ผาลา​ระบำ​เท​บทอ​ ง แล​หกข​ ะเ​มน​สาม​
ต่อต​ ่าย​ลวด รำแพนล​วดบ​ นป​ ลายเ​สา แล้วพ​ ระองคเ์​ลี้ยงพ​ ระส​งฆ์ ๕ ร้อยอ​ งค​์
ฉัน​ถ้วน​เจ็ด​วัน​แล้ว จึ่ง​ถวาย​จีวร​สังเค็ต​แล้ว พระองค์​จึ่ง​แจก​ทาน แก่​อณา​
ประชาราษฎร ให้เ​งิน​ทอง​เสื้อผ้าส​ ิ่งของค​ ราม​ครัน อณาป​ ระชา​ราษฎร​ที่มา​
รับ​พระราชทาน ทั้ง​หญิง​ทั้ง​ชาย​ก็​ชื่นชม​ยินดี​ยอ​กร​อัญ​ชุลี​เหนือ​เกล้า​เกษา
ถวายพ​ ระพรอ​ ยูเ่​ซงแ​ ซแ่​ ล้วก​ พ็​ าก​ ันด​ งู​านก​าร​มโ​หระ​ศ​ พต​ ่างๆ เปรมป​ รที​ ั้งเ​ด็ก​
ผู้ใหญ่ ครั้น​เพลา​ค่ำ​ก็​จุด​ดอกไม้​เพลิง​รุ่งเรือง​โอ​ภาษ​ประหลาด​แก่​ตา​หญิง​ก็​
ภาก​ ัน​ดูดอ​ กไ​ม้​ต่างๆ ก็ร​ื่นเริง​บันเทิงใ​จ แล้ว​พระ​องค์เ​สด​จ​ขึ้นไ​ป​นะ​มัสก​ าร​
พระพุทธบาท เกณฑ์​เห่​แหน​ซ้าย​ขวา​เป​นอัน​ดับ​กัน​เปน​หลั่นๆ กัน​ไปเป​น​
พ​ระป​ ระเทียบ​ทั้ง​พระองค์แ​ ละ​มะ​เหษี แลพ​ ระ​ราชบุตบุ​ตรีแ​ ห่ง​เป​นที่ๆ ขึ้น​ไป
ครั้นถ​ ึงแ​ ลว้ พ​ ระองคก์​ เ็​สดจ​พ​ ระต​ ำเนินเ​ขา้ ไปใ​นพ​ ระม​ ณฑป จึงถ​วายธ​ปู เ​ทียน​
ทอง แลเ​ครื่อง​บูชา​เข้า​ตอกด​ อก​บุบผ​ าอ​ ัน​มีก​ ลิ่น​ต่างๆ นาๆ แล้วโ​ปรยปราย​
ถวายบ​ ชู า พรอ้ มด​ ว้ ยพ​ ระร​าชบตุ รบ​ ตุ รี และพ​ ระอ​รรคม​ เ​หษแ​ี ลพ​ ระส​นมก​ำนนั ​
ก็​อภิ​วัน​ทสพฤก​พร้อม​บังคม​นมัสการ ครั้น​แล้ว​พระองค์​จึ่ง​โปรยปราย​เงิน​
ทองใ​ห้​เป​นทาน แล้ว​ก็ท​ ั้ง​ทาน​ต้น​กัลปพ​ ฤก​ษวัน​ละ​แปดต​ ้น ต้นห​ นึ่ง​เปนเ​งิน​
แปด​ชั่ง ให้​ทิ้งท​ าน​ทั้ง​เจ็ดว​ัน แล้ว​ก็​เสด​จกล​ ับ​มา​อยู่​ที่พ​ ลับพลา ครั้น​มี​การ​
มะ​โหร​ศพ​สมโภช เสด​จ​ขึ้น​ไป​นมัสการ​อยู่​ครบ​เจ็ด​วัน​แล้ว พระองค์​ก็​เสด​จ​
​ไป​ชม​ธาร​กระเษม เสด​จ​ทรง​รถ​พระที่นั่ง​โถง อัน​พระ​ม​เหษี​แล​พระ​ราช​
บุตร​บุตรี​นั้น​ทรง​รถ​ต่างๆ กัน เหล่า​พระ​กำนัน​แล​สนม​สาว​สัน​กัลยา​ทั้ง​ปวง​
นั้นก​ ็ข​ ี่ร​ถต​ ่างๆ กันแ​ ล้วแ​ ห่แหนไ​ปใ​นไ​พรส​ณฑ์ ครั้นถ​ ึงจ​ึ่งเ​สดจ​ลงจ​ากร​าชร​ถ
ก็​เสดจ​​พระด​ ำเนิน ดำเนินไ​ปต​ าม​ลำธาร​น้ำ อันพ​ ระส​ นม​กำนัน​ก็​พฤก​พร้อม​
ตาม​เสด​จ​ไป​ตาม​ธาร​น้ำ อัน​เหล่า​พระ​กำนัน​นารี​ก็​มี​มะ​โน​รื่นเริง​ใจ แล้ว​ก็​
   138   139   140   141   142   143   144   145   146   147   148