Page 12 - ทุคคตะสอนบุตร
P. 12
2
ทุคคตะสอนบุตร
จนพี่ชายใหญ่กล้าปรีชาชาญ จะประมาณดูราวสักเก้าปี
แต่น้องนุชสุดท้องยังเด็กนัก อายุสักเจ็ดขวบประจวบที่
วันหนึ่งย่ำสนธยาเป็นราตรี สุริย์ศรีลับเหลี่ยมพระเมรุทร
ผัวกับเมียคลาไคลเข้าไสยาสน์ แล้วเอนอาตม์เอียงประทับลงกับหมอน
ถวิลหวาดวิญญาณ์ให้อาวรณ์ สะท้อนถอนทรวงเศร้ากำสรดครวญ
แล้วปรึกษากันตามเนื้อความทุกข์ ไม่มีสุขยากแค้นแสนกำสรวล
ตั้งแต่นี้นับวันจะรัญจวน เข้าของห้วนหดเหี้ยนจนเตียนตา
จนสุดสิ้นแล้วจะได้ที่ไหนเล่า ครั้งนี้เราเห็นชีวังจะสังขาร์
คิดคิดไปอยู่ไยนะน้องอา สู้ก้มหน้าม้วยชนม์ให้พ้นทุกข์
อันพี่น้องญาติกาก็หาไม่ ระกำใจเคืองเข็ญไม่เป็นสุข
