Page 13 - ทุคคตะสอนบุตร
P. 13
3
ทุคคตะสอนบุตร
ทั้งโรคร้ายรำคาญเฝ้ารานรุก จะนั่งลุกเหลือยากลำบากกาย
ฝ่ายทารกพี่น้องทั้งสองศรี ครั้นราตรีดับดวงอุทัยฉาย
เข้าที่นอนร้อนใจไม่สบาย ให้ระคายคันตัวทั่วทั้งตน
ฟังบิดาพาทีถึงข้อทุกข์ นิราศสุขสารพัดจะขัดสน
สองสดับตรับความตามยุบล มีกระมลเบิกบานสำราญรมย์
ด้วยหมายแม่นว่าจะแทนพระคุณสนอง แต่ตรึกตรองนึกจำนงประสงค์สม
จนดึกดื่นเดือนสว่างน้ำค้างพรม สองทรามชมเจ้าก็หลับระงับไป
พอแสงทองส่องฟ้านภากาศ ภาณุมาศเยื้องเยี่ยมเหลี่ยมไศล
กุมารากุมารีก็ดีใจ จึงคลาไคลเข้าไปหาบิดาพลัน
แล้วกราบไหว้วิงวอนอ่อนสิโรตม์ แม้นมิโปรดลูกยาจะอาสัญ