Page 185 - พฤติกรรมมนุษย์และจริยธรรมทางเศรษฐกิจและธุรกิจ
P. 185
การค้า การลงทุน และการเงินระหว่างประเทศกับจริยธรรม 14-5
เรือ่ งที่ 14.1.1
ความหมายและประโยชนข์ องก ารค้า การลงทุน
และการเงินระหวา่ งประเทศ
ในร ะบบเศรษฐกิจย ุคโลกาภิวัตน ์ในป ัจจุบัน ประเทศต ่างๆ สามารถต ิดต่อสื่อสารกันได้สะดวกมากขึ้นเนื่อง
จากความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี ระบบการสื่อสาร การใช้อินเทอร์เน็ตอย่างแพร่หลาย รวมถึงพัฒนาการและความ
ก้าวหน้าของระบบโลจิสติกส์ในปัจจุบัน ส่งผลให้ระบบเศรษฐกิจของโลกมีความเชื่อมโยงกันเพิ่มมากขึ้น นอกจากนี้
ความตกลงการค้าเสรีที่มีการขยายตัวเพิ่มขึ้นในทั่วทุกภูมิภาค ทั้งในส่วนของความร่วมมือกันในระดับพหุภาคี ใน
กรอบข องอ งค์การก ารค ้าโลก (World Trade Organization: WTO) ความร ่วมม ือในร ะดับภ ูมิภาค (regional agree-
ments) รวมถึงค วามร่วมมือระหว่างประเทศคู่เจรจา (bilateral agreements) เป็นส ิ่งกระตุ้นให้ม ีความร ่วมม ือทาง
ด้านเศรษฐกิจ ส่งผลให้ม ีก ารค ้าระหว่างป ระเทศเพิ่มม ากข ึ้น ทำให้ในปัจจุบันผู้ป ระกอบก าร ภาคธ ุรกิจ และน ักล งทุน
มกี ารด ำเนินธ ุรกิจร ะหว่างป ระเทศเพิ่มม ากข ึ้น ทำใหม้ กี ารข ยายต ัวข องก ารเคลื่อนย ้ายส ินค้าแ ละบ ริการ เงินล งทุน รวม
ถึงแรงงานระหว่างป ระเทศ
จากการเปิดประเทศและความเชื่อมโยงที่เพิ่มมากขึ้นดังกล่าว ทำให้ขอบเขตของการดำเนินธุรกิจขยายตัว
มากขึ้น ผู้ประกอบการสามารถหาผลประโยชน์จากการส่งสินค้าและบริการไปขายยังต่างประเทศ การสั่งซื้อวัตถุดิบ
จากต่างประเทศ นอกจากนี้ยังหมายรวมถึงการเข้าไปดำเนินธุรกิจในประเทศนั้นๆ เพื่อเข้าไปใช้ประโยชน์จาก
ทรัพยากรธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์ในประเทศที่เข้าไปลงทุน เข้าไปใช้แรงงานที่มีค่าแรงที่ถูกกว่า และความสามารถ
ในการส ่งสินค้าไปขายยังตลาดเป้าห มายได้เพิ่มม ากข ึ้น
การด ำเนินธ ุรกิจในล ักษณะด ังก ล่าว เปิดโอกาสให้ธุรกิจสามารถแ สวงหาผ ลก ำไรได้เพิ่มมากข ึ้น ดังน ั้น เมื่อ
ธุรกิจมีการขยายต ัวแ ละขยายขอบเขต ประเด็นที่ควรได้รับการพ ิจารณาเพิ่มขึ้นในการต ัดสินใจดำเนินธุรกิจในบริบท
ดังกล่าว คือ จริยธรรมในก ารดำเนินธุรกิจร ะหว่างประเทศ ซึ่งป ระเด็นดังก ล่าวได้รับความสนใจมากข ึ้นในปัจจุบัน
การดำเนินธุรกิจระหว่างประเทศนั้น สามารถดำเนินการได้ใน 3 ลักษณะหลัก คือ การค้าระหว่างประเทศ
การลงทุนระหว่างประเทศ และการเงินระหว่างประเทศ ซึ่งการดำเนินการจะเป็นไปในรูปแบบใดขึ้นอยู่กับลักษณะ
ของธุรกิจที่ด ำเนินการ โดยร ายละเอียดเป็นด ังต่อไปนี้
1. ความห มายของการค ้า การล งทนุ และก ารเงนิ ระหวา่ งป ระเทศ
1.1 การค้าระหว่างประเทศ (international trade) การค้าระหว่างประเทศ หมายถึง การซื้อขายแลก-
เปลีย่ นส นิ คา้ แ ละบ รกิ ารร ะหวา่ งป ระเทศห นึง่ ก บั อ กี ป ระเทศห นึง่ โดยป ระกอบด ว้ ย การนำเขา้ ส นิ คา้ แ ละบ รกิ าร (import)
และการส่งออกสินค้าและบริการ (export) ซึ่งการค้าที่เกิดขึ้นนั้น อาจเป็นการค้าระหว่างเอกชนกับเอกชน ระหว่าง
รัฐกับเอกชน หรือร ะหว่างรัฐก ับร ัฐ
1.1.1 การค้าสนิ ค้า (trade in goods) การค้าส ินค้า สามารถจ ำแนกออกได้เป็น 2 กลุ่มหลัก คือ กลุ่ม
สินค้าเกษตรและก ลุ่มสินค้าอ ุตสาหกรรม ซึ่งในส่วนข องส ินค้าอ ุตสาหกรรม ถ้าพ ิจารณาตามส ัดส่วนของม ูลค่าป ัจจัย
การผลิตที่ใช้ สามารถแบ่งออกได้เป็น สินค้าที่เน้นการใช้แรงงาน (labor-intensive goods) เช่น สินค้าประเภท
สิ่งทอ เฟอร์นิเจอร์ และเครื่องหนัง เป็นต้น และสินค้าที่เน้นการใช้ทุน (capital-intensive goods) เช่น รถยนต์
ปิโตรเลียม และเหล็ก เป็นต้น
ลิขสทิ ธขิ์ องมหาวทิ ยาลัยสุโขทยั ธรรมาธิราช
