Page 187 - พฤติกรรมมนุษย์และจริยธรรมทางเศรษฐกิจและธุรกิจ
P. 187
การค้า การลงทุน และการเงินระหว่างประเทศกับจริยธรรม 14-7
(5) สาขาบ ริการด ้านก ารศ ึกษา (education services) ครอบคลุมต ั้งแตโ่รงเรียนอ นุบาล อาชีวะจ นถึง
ระดับม หาวิทยาลัย รวมทั้งห ลักสูตรว ิชาชีพระยะส ั้น
(6) สาขาบ ริการด ้านส ิ่งแ วดล้อม (environmental services) ครอบคลุมบ ริการก ำจัด มลภาวะต ่างๆ
รวมท ั้งด้านส ุขาภิบาล
(7) สาขาบ ริการด ้านก ารเงิน (financial services) ครอบคลุมบ ริการด ้านก าร ประกันภ ัย การธ นาคาร
ธุรกิจหลักทรัพย์ และการเงินอ ื่นๆ
(8) สาขาบ ริการท ี่เกี่ยวก ับส ุขภาพแ ละท างส ังคม (health related and social services) ครอบคลุม
ธุรกิจโรงพ ยาบาล และธุรกิจที่เกี่ยวกับส ุขภาพของมนุษย์
(9) สาขาบริการท่องเที่ยวและการเดินทางที่เกี่ยวเนื่อง (tourism and travel related services)
ครอบคลุมธ ุรกิจโรงแรม ภัตตาคาร บริษัทตัวแทนท ่องเที่ยว และมัคคุเทศก์
(10) สาขาบริการด้านนันทนาการ วัฒนธรรมและการกีฬา (recreational, cultural and sporting
services) ครอบคลุมธุรกิจบ ันเทิง ห้องส มุด พิพิธภัณฑ์
(11) สาขาบริการด้านการขนส่ง (transport services) ครอบคลุมบริการขนส่งทางบก ทางเรือ ทาง
อากาศ และทางท ่อ
(12) สาขาบริการด้านอื่นๆ (other services not included elsewhere) เช่น ธุรกิจเสริมส วย ธุรกิจ
การจัดงานศพ เป็นต้น
การค้าบริการมีความเชื่อมโยงไปถึงการลงทุนระหว่างประเทศ และการเคลื่อนย้ายแรงงาน ซึ่งการค้าใน
ส่วนนี้ควรที่จะพิจารณาควบคู่ไปกับการเคลื่อนย้ายเงินลงทุนระหว่างประเทศ กฎระเบียบต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการ
ลงทุน ทั้งในส่วนของกฎระเบียบร ะหว่างป ระเทศ และกฎหมายภ ายในประเทศนั้นๆ นอกจากนี้ ยังมีความเชื่อมโยง
ไปถ ึงตลาดแรงงานด้วย
ในการสนับสนุนให้มีการค้าบริการเพิ่มมากขึ้นในปัจจุบันนั้น มีความเกี่ยวข้องกับความร่วมมือทางการค้า
และการเปิดเสรีในภาคบริการ อย่างไรก็ตาม การเปิดเสรีการค้าบริการสามารถดำเนินการผ่านการปรับลดมาตรการ
ที่มิใช่ภาษี ซึ่งหมายถึงมาตรการที่เกี่ยวกับกฎระเบียบข้อบังคับ ซึ่งมีความซับซ้อนมากกว่ากรณีของการเปิดเสรี
การค้าส ินค้าท ี่เน้นก ารใช้มาตรการล ดภาษีเป็นหลัก
สำหรับหน่วยธุรกิจที่ต้องการเข้าไปตั้งบริษัทเพื่อดำเนินธุรกิจในต่างประเทศนั้น ถือเป็นการค้าบริการใน
รูปแบบที่ 3 ซึ่งเกี่ยวข้องกับการเข้าไปลงทุนดำเนินธุรกิจ การจ้างแรงงานในประเทศนั้นๆ หรือการนำแรงงานจากใน
ประเทศตนเองเข้าไปทำงาน ซึ่งกรณีดังกล่าวจะมีรายละเอียดที่คล้ายกับการลงทุนระหว่างประเทศที่จะอธิบายใน
ส่วนถ ัดไป
1.2 การลงทุนระหว่างประเทศ (international investment) การลงทุนระหว่างประเทศเป็นอีกทางเลือก
หนึ่งที่ผู้ประกอบการใช้ในการขยายธุรกิจ โดยแทนที่จะผลิตสินค้าในประเทศของตนแล้วส่งไปจำหน่ายยังต่าง-
ประเทศ ผู้ประกอบการเลือกที่จะกระจายหรือย้ายฐานการผลิตไปยังประเทศดังกล่าว เพื่อให้ได้รับสิทธิประโยชน์
หรือมีความได้เปรียบในการแข่งขันจากการไปตั้งฐานการผลิตในต่างประเทศ หรือการเข้าไปเป็นเจ้าของกิจการใน
ประเทศนั้นๆ
การลงทุนร ะหว่างป ระเทศ หมายถึง การท ี่ผู้ประกอบการห รือรัฐบาลของป ระเทศห นึ่งนำเงินไปล งทุนด ำเนิน
ธุรกิจ เพื่อแสวงหากำไรในอีกประเทศหนึ่ง โดยการลงทุนระหว่างประเทศสามารถแบ่งออกเป็น 2 ประเภทคือ การ
ลงทุนโดยตรงร ะหว่างป ระเทศ (Foreign Direct Investment: FDI) และก ารล งทุนท างอ ้อมหรือก ารลงทุนในหลัก
ทรัพย์ (portfolio investment)
ลขิ สทิ ธิ์ของมหาวิทยาลยั สุโขทยั ธรรมาธิราช
