Page 227 - พฤติกรรมมนุษย์และจริยธรรมทางเศรษฐกิจและธุรกิจ
P. 227
การค้า การลงทุน และการเงินระหว่างประเทศกับจริยธรรม 14-47
ภายในบริษัท ผู้จัดการจะมีส่วนสำคัญในการตัดสินใจดำเนินธุรกิจ โดยผู้จัดการที่มีความเชื่อมั่นในจริยธรรมและมี
พฤติกรรมที่เป็นไปตามจริยธรรม จะทำให้วัฒนธรรมขององค์กรเป็นไปต ามจ ริยธรรมด้วย
2.2.3 กลมุ่ องคก์ รท ่ีทำหน้าท่ตี รวจส อบ
ธุรกิจห ลายแ ห่งดำเนินก ารโดยปฏิบัติต ามหลักจ ริยธรรม หากแต่ย ังคงม ีธุรกิจบางส ่วนที่ดำเนินธุรกิจ
โดยอ าศัยช ่องว่างท ี่ม ีอยู่ในก ารหาผลป ระโยชน์จากก ารแข่งขันจากค วามได้เปรียบจ ากต ้นทุนที่ถูกก ว่า เช่น มีการจ ่าย
ค่าแรงในระดับต่ำ มีการทำลายสิ่งแวดล้อม และมีการใช้อิทธิพลทางการเมืองเพื่อบีบบังคับธุรกิจที่เป็นคู่แข่ง โดย
ตัวอย่างข องอ งค์กรท ีด่ ำเนินก ารต รวจส อบในส ่วนด ังก ล่าวได้แก่ องค์กรเพื่อค วามร ่วมม ือท างเศรษฐกิจแ ละก ารพ ัฒนา
(OECD), องค์การแ รงงานร ะหว่างป ระเทศ (ILO), องค์กรเอกชน (NGOs), Transparency International, Apparel
Industry Partnership, the Round Table
2.3 กระบวนการต ัดสินใจแ ละก ารเจรจา
รูปแบบของกระบวนการตัดสินใจเมื่อมีการดำเนินธุรกิจในต่างประเทศมีผลต่อการดำเนินธุรกิจเนื่องจาก
สามารถรวมแนวคิดทางจริยธรรมเข้าไปในกระบวนการตัดสินใจและให้ผลการดำเนินงานเป็นไปตามหลักจริยธรรม
ได้ โดยกระบวนการตัดสินใจในการด ำเนินธ ุรกิจร ะหว่างประเทศที่น ิยมสามารถจำแนกออกเป็น 4 รูปแ บบ (อ้างโดย
Weiss, 2009) คือ
1) รูปแบบของประเทศที่เข้าไปดำเนินธุรกิจ (foreign country style) กรณีนี้ธุรกิจจะประยุกต์ใช้
ค ่าน ิยมและม าตรฐานข องประเทศท อ้ งถน่ิ ในก ารต ดั สนิ ใจในองคก์ ร หรอื ทเ่ี รยี กวา่ เขา้ เมอื งต าหลว่ิ ตอ้ งหลว่ิ ตาต าม
2) รูปแบบของอาณาจักร (empire style) ธุรกิจจะประยุกต์ใช้คุณค่า (values) และกฎระเบียบของ
ประเทศท ี่ตั้งของบริษัทแม่ ซึ่งเป็นลักษณะข องก ารขยายอาณาจักร
3) รูปแบบที่เชื่อมต่อกัน (interconnection style) กระบวนการตัดสินใจจะเป็นไปตามมาตรฐาน
ที่ใช้ร่วมกันกับบริษัทหรือกลุ่มอื่น โดยความเป็นเอกลักษณ์และผลประโยชน์ของชาติ (national identities and
interests) จะไม่ช ัดเจน
4) รูปแ บบโดยรวม (global style) ธุรกิจท ี่ใช้การต ัดสินใจในรูปแบบด ังก ล่าวจ ะพ ิจารณาความแตก-
ต่างและมาตรฐานข องท ้องถ ิ่นต่างๆ ทั้งหมด รวมถ ึงกำหนดและดำเนินก ารต ามม าตรฐานและแ นวทางการดำเนินง าน
ที่ประกอบข ึ้นจ ากข ้อมูลจากป ระเทศต่างๆ ในประเทศท ี่เข้าไปด ำเนินธุรกิจ
เมื่อพิจารณากระบวนการตัดสินใจทั้ง 4 รูปแบบ พบว่าการตัดสินใจที่พิจารณาตามมาตรฐานของประเทศ
ที่เข้าไปดำเนินธุรกิจนั้น อาจทำให้เกิดความไม่ยุติธรรมหรือไม่เท่าเทียมกัน เนื่องจากการกระทำบางอย่าง เช่น การ
ใช้แรงงานเด็กไม่เป็นสิ่งผิดกฎหมายในประเทศนั้นๆ ส่วนรูปแบบของอาณาจักรมิได้นำมาตรฐานและการปฏิบัติใน
ท้องถิ่มมาพิจารณา ซึ่งกระบวนการตัดสินใจใน 2 รูปแบบดังกล่าวจะทำให้มีการตัดสินใจที่เป็นไปตามจริยธรรม
ได้ยาก
ในกรณีที่ธุรกิจใช้การตัดสินใจตามรูปแบบโดยรวมนั้น มีประโยชน์คือได้พิจารณามาตรฐานของประเทศ
ต่างๆ แต่อาจเกิดปัญหาเนื่องจากเป็นการตีความของบริษัทเอง อาจมีความคลาดเคลื่อนได้ ดังนั้น รูปแบบที่เชื่อม
ต่อก ันจ ะเป็นแ นวทางท ี่เหมาะส ม เนื่องจากพ ิจารณาท ั้งข ้อจ ำกัดท างด ้านศ ีลธ รรมโดยร วมแ ละค วามส ามารถข องช ุมชน
ในก ารกำหนดม าตรฐานศีลธรรม
ลขิ สิทธขิ์ องมหาวิทยาลยั สโุ ขทยั ธรรมาธิราช
