Page 57 - การวิจัยทางนิเทศศาสตร์
P. 57

การกำ�หนดตัวแปรและการวัด 3-47

       แต่ท​ ั้งนี้เ​กณฑ์ด​ ัง​กล่าวข​ ้าง​ต้น เป็น​เกณฑ์ห​ นึ่ง​ที่ท​ ำ�ได้ โดยอ​ าจ​มี​เกณฑ์​อื่นอ​ ีก​ที่​มี​ผู้ใ​ช้ท​ ั่วไป
       จาก​ภาพ อธิบาย​ได้ด​ ังนี้
       ค่า​สัมประสิทธิ์​แอลฟา​ที่แ​ สดง​ความส​ ัมพันธ์​ใน​ระดับ “ดี​เยี่ยม” มี​ค่า​เท่ากับห​ รือม​ ากกว่า 0.9
       ค่า​สัมประสิทธิ์​แอลฟา​ที่แ​ สดงค​ วามส​ ัมพันธ์ใ​นร​ ะดับ “ดี” มี​ค่าอ​ ยู่​ระหว่าง​ค่า 0.8 หรือ​น้อย​กว่า 0.8 กับ น้อย​
กว่า 0.9
       ค่าส​ ัมประสิทธิ์​แอลฟา​ที่​แสดงค​ วาม​สัมพันธ์ใ​น​ระดับ “ยอมรับไ​ด้” มีค​ ่าอ​ ยู่ร​ ะหว่างค​ ่า 0.7 หรือ​น้อยก​ ว่า 0.7
กับ น้อย​กว่า 0.8
       ค่าส​ ัมประสิทธิ์แ​ อลฟาท​ ี่แ​ สดงค​ วามส​ ัมพันธ์ใ​นร​ ะดับท​ ี่ “อาจย​ อมรับไ​ด้ห​ รือไ​ม่ไ​ด้” นั้น มีค​ ่าอ​ ยู่ร​ ะหว่างค​ ่า 0.6
หรือน​ ้อย​กว่า กับ​น้อยก​ ว่า 0.7
       ค่าส​ ัมประสิทธิ์แ​ อลฟา​ที่​แสดงค​ วาม​สัมพันธ์ใ​น​ระดับ “น้อย” มีค​ ่า​อยู่​ระหว่าง​ค่า 0.5 หรือ​น้อย​กว่า กับน​ ้อย​
กว่า 0.6
       ค่าส​ ัมประสิทธิ์​แอลฟา​ที่​แสดง​ความส​ ัมพันธ์​ใน​ระดับ​ที่ “ยังย​ อมรับ​ไม่​ได้” มี​ค่า​น้อยก​ ว่า 0.5
       การ​ประมาณ​ค่า​ความ​เที่ยง​แต่ละ​แบบ​ให้​ค่า​ความ​เที่ยง​ต่าง​กัน แบบ​ทดสอบ​ซํ้า​และ​แบบ​ความ​เที่ยง​ระหว่าง
ผ​ ู้​ประเมิน​มีค​ ่า​ความ​เที่ยง​ตํ่า​กว่าแ​ บบค​ วามค​ ง​เส้น​คงว​ า​ภายใน เนื่องจากต​ ้อง​วัด​หลาย​ครั้ง​หรือใ​ช้​ผู้​ประเมิน​ต่างก​ ัน
       สรุปค​ วามเ​รื่องค​ วามเ​ที่ยงใ​น​การว​ ัด​ตัวแปร​ได้​ดังนี้
       1. 	 แนวคิดเ​กย่ี ว​กับค​ วามเ​ท่ยี ง​ใน​การว​ ัด
       ความ​เที่ยง​ในก​ าร​วัดเ​ป็นการ​ทำ�ให้​การ​วัดต​ ัวแปร​หรือ​สิ่ง​ที่ผ​ ู้​วิจัยศ​ ึกษา​มีค​ วาม​คงที่ ความ​คงเ​ส้นค​ ง​วา ความ​
สามารถว​ ัดซ​ ํ้า โดย​ไม่แ​ ปรเ​ปลี่ยน​ไปต​ าม​บุคคล เวลา สถาน​ที่ โดยใ​ช้ต​ ัวแปรท​ ี่ม​ ีจ​ ำ�นวน​จำ�กัด ช่วย​ให้​สามารถ​ลดก​ าร​
ใช้ว​ ิจารณญาณใ​น​การ​ตัดสินใ​จ และช​ ่วย​ให้​สามารถห​ ลีก​เลี่ยง​ความ​มีอ​ คติท​ ี่เ​กิด​ขึ้น​ได้
       ความ​เที่ยง​เกี่ยวข้อง​กับ​คุณภาพ​ของ​การ​วัด เป็น​ความ​คง​เส้น​คง​วา ใน​ขณะ​ที่​ความ​ตรง​เป็น​เรื่อง​ของ​ความ​
ถูกต​ ้อง (accuracy)
       การ​ประมาณ​ค่า​ความ​เที่ยง​ใน​การ​วัด​ตัวแปร​มี​หลาย​วิธี วิธี​ที่​นิยม​ใช้​คือ​การ​ประมาณ​ด้วย​ค่า​สัมประสิทธิ์​
สห​สัมพันธ์ (Correlation coefficient) หรือส​ ัมประสิทธิ์ค​ วาม​เที่ยง (Reliability coefficient)
       ความ​เที่ยง​จำ�เป็น​ตั้งแต่​การ​นิยาม​เชิง​ปฏิบัติ​การ ที่​ต้อง​มี​ความ​ถูก​ต้อง เหมาะ​สม มี​ความ​คง​เส้น​คง​วา​และ​
คงที่
       2. 	 ประเภทข​ องค​ วามเ​ท่ยี งใ​นก​ ารว​ ดั ต​ วั แปร
       การป​ ระมาณ​ค่า​ความเ​ที่ยง​ที่​สำ�คัญ​ในก​ าร​วัดต​ ัวแปร 3 แบบ ดังนี้

            1) 	ความเ​ที่ยงร​ ะหว่างผ​ ู้ป​ ระเมิน​หรือผ​ ู้​สังเกตการณ์ (Inter-rater or Inter-observer reliability)
            การ​ประเมิน​ค่า​ความ​เที่ยง​ระหว่าง​ผู้​ประเมิน เหมาะ​กับ​การ​วัด​ที่​ใช้​การ​สังเกต (an observation)
และ​ต้อง​ใช้​ผู้​ประเมิน​หลาย​คน เพื่อ​ประเมิน​ความ​แตก​ต่าง​ของ​ผู้​ประเมิน​หรือ​ผู้​สังเกต​ว่า​มี​ความ​คงที่​หรือ​ไม่ สำ�หรับ​
เหตุการณ์​หรือป​ รากฏการณ์เ​ดียวกัน
            2) 	ความเ​ที่ยง​ในก​ ารท​ ดสอบแ​ ละก​ ารท​ ดสอบซ​ ํ้า (Test-retest reliability)
            การ​ประเมิน​ค่า​ความ​เที่ยง​ของ​เครื่อง​มือ​วัด​แบบ​นี้ เป็นการ​ประเมิน​ความ​คง​เส้น​คง​วา​ของ​การ​วัด ใน​
ต่าง​ช่วง​เวลา โดยใ​ช้ผ​ ู้ป​ ระเมินเ​พียงค​ นเ​ดียว และเ​มื่อต​ ้อง​ใช้​แบบท​ ดสอบ​เดียวกัน​กับก​ ลุ่ม​ตัวอย่างเ​ดียวกัน​ใน​โอกาส​
ต่างก​ ัน
            การ​ประมาณ​ค่า​ความ​เที่ยง​แบบ​ทดสอบ​และ​การ​ทดสอบ​ซํ้า​นี้ เหมาะ​กับ​แบบ​วิจัย​เชิง​ทดลอง​และ​กึ่ง​
ทดลอง ซึ่ง​ต้อง​มีก​ ลุ่ม​ควบคุม มีก​ ารว​ ัด​สองค​ รั้ง คือว​ ัด​ก่อน และว​ ัดห​ ลัง
   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61   62