Page 47 - กฎหมายอาญา 1: ภาคบทบัญญัติทั่วไป
P. 47

6. 	 การกระทำ�โดยบันดาลโทสะมิได้มีหลักเกณฑ์ตาม                                                          47
   ข้อใด
   ก. 	 ถูกข่มเหงด้วยเหตุอันไม่เป็นธรรม                     9. 	 ข้อใดต่อไปนี้มิใช่กรณีที่เป็นการให้ความรู้แก่ศาลอัน
   ข. 	 เหตุอันไม่เป็นธรรมนั้นต้องร้ายแรง                      เป็นประโยชน์แก่การพิจารณา
   ค. 	 การข่มเหงเป็นเหตุให้ผู้ถูกข่มเหงบันดาลโทสะ             ก. 	 จำ�เลยรับว่าได้ฆ่าคนตายจริง แต่เป็นการกระทำ�
   ง. 	 ผู้ถูกข่มเหงได้กระทำ�ความผิดต่อผู้ข่มเหงหรือ               เพื่อป้องกันตนเอง
       บุคคลที่สาม                                             ข. 	 จำ�เลยรับในคำ�ให้การว่าอยู่ในที่เกิดเหตุด้วย โดย
   จ. 	 กระทำ�ความผิดในขณะบันดาลโทสะ                               เพียงแต่ช่วยฝังศพ แต่มีคนอื่นเป็นคนฆ่า
                                                               ค. 	 จำ�เลยให้การปฏิเสธว่าตนไม่ได้กระทำ�ความผิด
7. 	 บันดาลโทสะนั้น มีหลักเกณฑ์ในการพิจารณาอย่างไร                 ตามที่ฟ้อง แต่ตนช่วยนำ�อาวุธปืนที่ใช้ฆ่าคนตาย
   ก. 	 กระทำ�ความผิดเพราะถูกข่มเหง                                ไปทิ้งแม่นํ้า
   ข. 	 กระทำ�ความผิดเพราะถูกข่มเหงอย่างร้ายแรง                ง. 	 จำ�เลยปฏิเสธและสู้คดีมาตลอด แต่ภายหลังจาก
   ค. 	 กระท�ำ ความผดิ เพราะถกู ขม่ เหงอยา่ งรา้ ยแรงดว้ ย         โจทก์สืบพยานแล้วจำ�เลยได้สารภาพ
       เหตุอันไม่เป็นธรรม                                      จ. 	 จำ�เลยให้การปฏิเสธในชั้นศาล แต่จำ�เลยให้การ
   ง. 	 กระทำ�ความผิดต่อผู้ข่มเหงเพราะถูกข่มเหงอย่าง               ในชั้นสอบสวนและเบิกความในชัน้ พจิ ารณาวา่ ได้
       ร้ายแรงด้วยเหตุอันไม่เป็นธรรม                               ยิงปืนไปที่วงพนันจริง กับเบิกความต่อศาลรับถึง
   จ. 	 กระทำ�ความผิดต่อผู้ข่มเหงในขณะบันดาลโทสะ                   อำ�นาจยิงของปืน
       เพราะถูกข่มเหงอย่างร้ายแรงด้วยเหตุอันไม่เป็น
       ธรรม                                                 10. 	พฤติการณก์ ่อนการกระทำ�ความผดิ ขอ้ ใดต่อไปนไี้ มใ่ ช่
                                                               เหตบุ รรเทาโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78
8. 	 การกระทำ�โดยบันดาลโทสะ มีผลทางกฎหมายเช่นไร                ก. 	 ลุแก่โทษต่อเจ้าพนักงาน
   ก. 	 ศาลจะลงโทษน้อยกว่าที่กฎหมายกำ�หนดไว้                   ข. 	 รู้สึกผิดและพยายามบรรเทาผลร้ายแห่งความผิด
       สำ�หรับความผิดนั้นเพียงใดก็ได้                          ค. 	 เป็นผู้โฉดเขลาเบาปัญญา
   ข. 	 ให้ศาลลดมาตราส่วนโทษลงกึ่งหนึ่ง                        ง. 	 ตกอยู่ในความทุกข์อย่างสาหัส
   ค. 	 ให้ศาลลดโทษลงกึ่งหนึ่ง                                 จ. 	 ประกอบสัมมาอาชีพ
   ง. 	 ให้ศาลลดโทษลงหนึ่งในสาม
   จ. 	 ให้ศาลลดโทษลงสองในสาม
   42   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52