Page 28 - รำ เล่น เพลง นิทาน สืบสานศิลป์ไทย
P. 28

18

                            ร�ำ เล่น เพลง นิทาน สืบสานศิลป์ไทย

      ๑. ละครชาตรี เป็นละครท่ีถือว่าเป็นต้นแบบละครร�ำทุกชนิด เรื่องที่นิยม
คือ เรื่องพระสุธน มโนราห์ และพระรถเสน เป็นการแสดงท่ีใช้ผู้แสดงเพียง ๓ คน ใช ้
วงปี่พาทย์ประกอบการแสดง

      ๒. 	ละครนอก เป็นการแสดงละครท่ีมีกระบวนการร�ำรวดเร็วและไม่พิถีพิถัน  
มุ่งหมายเรื่องให้ตลกขบขัน ใช้วงปี่พาทย์เครื่องห้าประกอบ เดิมผู้แสดงใช้ผู้ชายล้วน 
แต่ปัจจุบันใช้ชายหรือหญิงปนกันก็ได้ เร่ืองท่ีนิยมน�ำมาใช้ประกอบการแสดงละครนอก
เช่น สังข์ทอง คาวี ไกรทอง มณีพิชัย

      ๓. ละครใน เป็นการแสดงที่มุ่งเน้นศิลปะการร่ายร�ำเป็นส�ำคัญ โดยยึดถือ
ระเบียบประเพณีอย่างเคร่งครัด ใช้เพลงที่บรรเลงไพเราะนุ่มนวล ไม่นิยมตลก เดิมใช้วง
ปี่พาทย์เครื่องห้า ต่อมาใช้วงเคร่ืองคู่และเครื่องใหญ่ รูปแบบของละครใน คือ ใช้ผู้หญิง
แสดงลว้ น เนอ่ื งจากเปน็ การแสดงในเขตพระราชฐานชนั้ ใน เรอื่ งทนี่ ยิ มนำ� มาใชป้ ระกอบ
การแสดง ได้แก่ อิเหนา อุณรุท รามเกียรต์ิ และดาหลัง

      ๔. 	ละครดึกด�ำบรรพ์ เป็นละครท่ีปรับปรุงขึ้นใหม่ให้แตกต่างไปจากละครเดิม
โดยใช้ผู้แสดง ร้องเองด้วย ตามอย่างละครโอเปร่าของตะวันตก นิยมใช้ผู้แสดงเป็น 
ผู้หญิงล้วน แต่งกายตามแบบละครใน มีการเปล่ียนแปลงฉากตามเนื้อร้อง ดนตรีที่ใช้
ประกอบคือ วงปี่พาทย์ดึกด�ำบรรพ์ เร่ืองที่นิยมน�ำมาใช้ประกอบการแสดง ได้แก่ 
สังข์ทอง คาวี อิเหนา 
   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33