Page 32 - รำ เล่น เพลง นิทาน สืบสานศิลป์ไทย
P. 32
22
ร�ำ เล่น เพลง นิทาน สืบสานศิลป์ไทย
เซ้ิง
เซ้ิง เป็นศิลปะการแสดงพื้นบ้านของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ โดยเฉพาะอย่าง
ยิ่งในกลุ่มจังหวัดทางตอนบนของภูมิภาคที่มีวัฒนธรรมแบบไทย-ลาว เซ้ิงเป็นการแสดง
ที่นิยมใช้เคร่ืองดนตรีพื้นบ้านต่าง ๆ ประกอบการแสดง เช่น แคน พิณ ซอ กลองยาว
อีสาน โปงลาง โหวด ท�ำให้เป็นการแสดงที่มีจังหวะสนุกสนานเร้าใจ
เนื่องจากคนในท้องถ่ินภาคตะวันออกเฉียงเหนือมีชีวิตผูกพันอยู่กับธรรมชาติ
คนในท้องถิ่นจึงสังเกตธรรมชาติแล้วน�ำมาผสมผสานกับศิลปะการแสดงท้องถิ่น ท�ำให้
นอกจากจะให้ความสนุกสนานแก่ผู้ชมแล้ว ยังสามารถท�ำให้ผู้ชมเข้าใจธรรมชาติของ
คนในท้องถิ่นได้เป็นอย่างดีอีกด้วย ดังปรากฏได้จากการแสดงเซิ้งแหย่ไข่มดแดงและ
เซ้ิงสวิง ดังนี้
เซิ้งแหย่ไข่มดแดง เป็นนาฏศิลป์ที่แสดงวิถีการด�ำรงชีวิตท่ีชีวิตผูกพันอยู่
กับธรรมชาติของคนในท้องถิ่นในเรื่องการหาอาหารจากธรรมชาติมารับประทาน คนใน
ท้องถิ่นจึงน�ำรูปแบบวิธีการหาไข่มดแดงมารับประทานมาใส่ในการแสดงเซ้ิง เรียกว่า
“เซ้ิงแหย่ไข่มดแดง” โดยเลียนแบบพฤติกรรมการแหย่รังมดเพ่ือเอาไข่มดแดง เมื่อ
มดแดงแตกรัง คนท่ีโดนมดแดงกัดก็จะกระโดดไปมา เป็นต้น
เซ้ิงสวิง เป็นนาฏศิลป์ท่ีแสดงวิถีการด�ำรงชีวิตที่ชีวิตผูกพันอยู่กับธรรมชาติของ
คนในท้องถ่ินอีกประเภทหนึ่ง โดยเกิดข้ึนในท้องถ่ินอ�ำเภอยางตลาด จังหวัดกาฬสินธุ์
เป็นการละเล่นเพื่อส่งเสริมด้านจิตใจของประชาชนในท้องถ่ิน ซึ่งมีอาชีพในการจับ 
