Page 29 - รำ เล่น เพลง นิทาน สืบสานศิลป์ไทย
P. 29
19
ร�ำ เล่น เพลง นิทาน สืบสานศิลป์ไทย
๕. ละครพันทาง เป็นละครแบบผสม คือ น�ำท่าร�ำของชาติอื่นเข้ามาผสมผสาน
กบั ทา่ รำ� ของไทย แตง่ กายตามเชอื้ ชาตขิ องตวั ละครทปี่ รากฏในเรอ่ื งนนั้ ๆ เชน่ การแตง่ กาย
ตัวละครนางละเวงในเรื่องพระอภัยมณีของสุนทรภู่ด้วยเครื่องแต่งกายแบบตะวันตก
เป็นต้น และจะแบ่งการแสดงออกเป็นชุดเป็นฉาก ตามเน้ือร้อง มีลักษณะการแสดง
คล้ายกับละครนอกท่ีเน้นความสนุกสนานของเนื้อเร่ือง
๖. ละครร้อง เป็นละครท่ีใช้การร้องเป็นหลักในการด�ำเนินเรื่อง ไม่มีการร�ำแต่
ใช้ท่าทางกิริยาอาการอย่างสามัญชนท่ัวไป เป็นละครท่ีได้รับอิทธิพลมาจากละครเพลง
ของตะวันตก โดยรูปแบบของละครร้องของไทยนั้น มีทั้งลักษณะที่เป็นละครร้องล้วน
เช่น เรื่อสาวิตรี พระร่วง ศกุนตลา และละครร้องสลับพูด เช่น ละครที่แสดงในโรงละคร
ปรีดาลัย ในสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอฯ กรมพระนราธิปประพันธ์พงศ์
๗. ละครพูด เป็นละครสมัยใหม่ท่ีเป็นต้นแบบของละครเวทีในปัจจุบัน ด�ำเนิน
เร่ืองด้วยการพูดจาสนทนากันแทนการร้องและการร�ำ เน้นตัวแสดงที่เป็นชายจริงหญิง
แท้มากข้ึน เน้นฉาก การแต่งกายท่ีมีความสมจริง โดยบทที่ใช้ประกอบการแสดงใน
ช่วงแรกยังมีลักษณะเป็นบทร้อยกรอง เช่น บทละครพูดค�ำกลอนเรื่องเวนิสวานิช
บทละครพูดค�ำฉันท์เร่ืองมัทนะพาธา ต่อมาได้เปล่ียนแปลงเป็นบทละครพูดร้อยแก้ว
เช่น บทละครเรื่องโพงพาง เห็นแก่ลูก กุศโลบาย เป็นต้น
