Page 65 - ประวัติศาสตร์ไทย
P. 65
กระบวนการเรยี นรู้และการใช้หลกั ฐานทางประวัติศาสตรไ์ ทย 1-55
บรรณานุกรม
ขจร สขุ พานิช. (2527). “วชิ าประวตั ศิ าสตร์และประวตั ิศาสตรไ์ ทย.” ใน ปรัชญาประวัติศาสตร์ (พมิ พ์ครั้งที่ 3).
ชาญวทิ ย์ เกษตรศิริ และสุชาติ สวสั ด์ศิ รี (บรรณาธิการ). กรงุ เทพฯ: มลู นิธโิ ครงการตำ� ราสงั คมศาสตร์
และมนุษยศาสตร์.
คณะกรรมการการอุดมศึกษา, ส�ำนักงาน. (2552). กรอบมาตรฐานคุณวุฒิระดับอุดมศึกษาของประเทศไทย.
กรงุ เทพฯ: คณะกรรมการอุดมศึกษา กระทรวงศึกษาธกิ าร.
จอห์น เอช อาร์โนลด์. (2549). ประวัติศาสตร์ของประวัติศาสตร์. แปลโดย ไชยันต์ รัชชกูล. กรุงเทพฯ: ศูนย์
มานษุ ยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน).
ฉัตรทพิ ย์ นาถสุภา. (2548). แนวทางและวิธวี จิ ัยสังคมไทย. กรงุ เทพฯ: บรษิ ทั สำ� นกั พิมพ์สรา้ งสรรค์ จ�ำกดั .
ชยั วตั น์ คุประตกลุ . (2545). ประวัติศาสตรอ์ นาคต. กรุงเทพฯ: สารคดี.
ณัฐยา อุ่นสกลุ . (2550). “โลกาภิวัตน:์ โลกที่เปน็ เกนิ จรงิ และโลกเสมอื นจรงิ .” ใน วารสารมหาวิทยาลยั ราชภฏั
ธนบรุ .ี (เมษายน–กันยายน) 2(1): 103-113.
ดนัย ไชยโยธา. (2537). พัฒนาการวิธีการเขียนประวัติศาสตร์นิพนธ์กับปรัชญาประวัติศาสตร์. กรุงเทพฯ:
โอเดียนสโตร.์
ดำ� รงราชานภุ าพ, สมเดจ็ กรมพระยา. (2505). นทิ านโบราณคด.ี พมิ พค์ รง้ั ท่ี 11. กรงุ เทพฯ: สำ� นกั พมิ พด์ อกหญา้ .
แดเนยี ลส,์ โรเบอรต์ ว.ี (2520). ศกึ ษาประวตั ศิ าสตรอ์ ยา่ งไร และท�ำไม. แปลโดย ธดิ า สาระยา. กรงุ เทพฯ: ดวงกมล.
เตช บนุ นาค. (2549). “วิธกี ารทางประวตั ศิ าสตร.์ ” ใน พระอาทิตยช์ งิ ดวง. กรุงเทพฯ: สนั ติศริ กิ ารพมิ พ์.
แถมสขุ น่มุ นนท.์ (2527). “ประวัติศาสตร.์ ” ใน ปรชั ญา ประวตั ศิ าสตร์ (พมิ พ์ครั้งที่ 3). ชาญวิทย์ เกษตรศิริ
และสชุ าติ สวัสดศิ์ รี (บรรณาธิการ). กรุงเทพฯ: มลู นธิ โิ ครงการต�ำราสงั คมศาสตร์และมนุษยศาสตร.์
ธเนศ วงศย์ านนาวา. (2546). “ประวตั ศิ าสตรแ์ ละสหวทิ ยาการ: ชาตนิ เี้ ราคงรกั กนั ไมไ่ ด.้ ” ใน รฐั ศาสตรส์ าร, 24 (2) :
297-334.
ธาวติ สขุ พานชิ . (2525). “ทะลวงกรอบทลายกรง: การพจิ ารณาเชงิ ประวตั ศิ าสตรถ์ งึ ความสมั พนั ธร์ ะหวา่ งอนาคต
เวลา ศาสนา และความก้าวหนา้ ของไทย.” ใน ธรรมศาสตร์, 11 (3) : 109-133.
ธิติมา พิทักษ์ไพรวัน. (2525). การเข้าใจประวัติศาสตร์ แปลจาก Understanding History: A Priner of
Historical Method. กรุงเทพฯ: ไทยวฒั นาพานิช.
นธิ ิ เอียวศรีวงศ์. (2527). “ประวัตศิ าสตร์ และการวจิ ัยทางประวตั ิศาสตร.์ ” ใน ปรชั ญาประวตั ศิ าสตร.์ ชาญวทิ ย์
เกษตรศริ ิ และสชุ าติ สวสั ดศิ์ รี บรรณาธกิ าร. กรงุ เทพฯ: มลู นธิ โิ ครงการตำ� ราสงั คมศาสตรแ์ ละมนษุ ยศาสตร.์
. (2545). วา่ ด้วยการเมืองของประวตั ศิ าสตรแ์ ละความทรงจ�ำ (พิมพค์ รั้งท่ี 2). กรงุ เทพฯ: มตชิ น.
นธิ ิ เอยี วศรวี งศ์ และอาคม พฒั ยิ ะ. (2525). หลกั ฐานประวตั ศิ าสตรใ์ นประเทศไทย (ส021). กรงุ เทพฯ: บรรณากจิ
ปยิ นาถ บนุ นาค. (2553). “แนวคดิ ทฤษฎแี ละระเบยี บวธิ วี จิ ยั ทางประวตั ศิ าสตร.์ ” ใน ไทยคดศี กึ ษาในบรบิ ทแหง่
ความหลากหลาย. นนทบุร:ี มหาวทิ ยาลัยสโุ ขทยั ธรรมาธิราช.
ผาสุก พงษไ์ พจติ ร และครสิ เบเคอร์. (2542). การเมืองไทยสมยั กรงุ เทพฯ. พิมพ์คร้งั ท่ี 2. เชียงใหม:่ ส�ำนกั พิมพ์
ตรัสวิน (ซลิ ด์เวอรม์ บคุ ส)์ .
พจนานกุ รมฉบับเฉลิมพระเกยี รติ พ.ศ. 2530. (2534). พิมพ์คร้งั ท่ี 11. กรงุ เทพฯ: วฒั นาพานิช.
