Page 64 - ไทยศึกษา
P. 64
๕-54 ไทยศึกษา
สรุป
จาก “ไพร่ฟ้าข้าไทขี่เรือไปค้าขี่ม้าไปขาย” ในสมยั สโุ ขทยั มาจนถงึ การเปน็ ประชาชนทมี่ เี สรภี าพ
แหง่ ตนในทกุ วนั นี้ สงั คมไทยไดผ้ า่ นทง้ั ความสำ� เรจ็ ปญั หา และอปุ สรรคในการพฒั นาประเทศ ปจั จบุ นั เรา
กำ� ลังต้องพินิจพจิ ารณาวา่ การพัฒนาใน ๔ ทศวรรษ (พ.ศ. ๒๕๐๔-๒๕๔๔) ทผี่ ่านมานัน้ มอี ะไรท่ผี ิดที่ไม่
เหมาะสม เพอื่ จะไดร้ ว่ มกนั แกไ้ ขใหป้ ระโยชนส์ ขุ จากการพฒั นาประเทศไดก้ ระจายไปถงึ ทกุ ๆ กลมุ่ ในสงั คม
ด้วยความเป็นธรรม การจะบรรลุถึงฝั่งฝันแห่งการพัฒนาที่ยั่งยืนน้ีก็ด้วยความร่วมแรงร่วมใจกันของทุกๆ
กลุ่มทกุ ชนชนั้ ในสังคมไทยดว้ ยความซ่ือสัตยส์ ามัคคี ขอจบหน่วยการสอนนีด้ ้วยพระราชดำ� รสั ของสมเด็จ
พระศรนี ครินทราบรมราชชนนีและบทกวขี องหม่อมหลวงป่ิน มาลากลุ ท่นี ักศึกษาจะน้อมนำ� ไปปฏิบตั ิได้
“.....ขอใหป้ ฏบิ ัติตนให้อยใู่ นศีลธรรมให้มากท่สี ดุ ท่จี ะมากได้ เพราะคนเรานะ่ เม่อื เกิดมา
แลว้ กธ็ รรมดาท่จี ะต้องคิดถึงตัวเองอยมู่ าก เพราะวา่ ต้องมีการทำ� มาหากนิ แตท่ ีนีเ้ ม่ือเราจะท�ำอะไร
ก็พยายามท่ีจะท�ำให้ในทางซื่อสัตย์สุจริต เพราะว่าถ้าคนเราคนหนึ่งท�ำโดยความซื่อสัตย์สุจริตและ
คนอื่นๆ ทำ� ด้วย กเ็ ลยเปน็ ประโยชน์สว่ นรวม นั่นกจ็ ะเป็นความเจรญิ ของประเทศชาติ...”
(ตัดตอนจากพระราชด�ำรัส ๑ มกราคม ๒๕๒๗ ณ โครงการชลประทานหว้ ยเสนง จังหวัดสุรินทร์)
“... ทศพธิ ราชธรรมกว็ า่ กนั วา่ เปน็ ธรรมของราชา แตท่ จี่ รงิ เปน็ ธรรมของคนทว่ั ไป เพราะ
ฉะนนั้ ฉนั อยากจะเปลยี่ นชอื่ นดิ หนงึ่ ชอ่ื วา่ ”ทศพธิ สามคั คธี รรม” ทำ� อะไรทำ� ดว้ ยกนั ถา้ เราไมท่ ำ� ดว้ ย
กนั ด้วยความสามคั คี สง่ิ ต่างๆ จะไม่สำ� เร็จ...”
(ตัดตอนจากพระราชด�ำรสั ๑ มกราคม ๒๕๒๖ ณ โครงการชลประทานนำ้� อนู จังหวัดสกลนคร)
“ไมก้ ระดานประสานสามัคคี ตะปทู �ำหน้าทีด่ หี รอื ไม่ มนุษย์เราเอาอย่างบา้ งเปน็ ไร เพื่อ
จะไดค้ ฤหาสน์ชาตมิ นั่ คง”
(หม่อมหลวงปิน่ มาลากุล)
