Page 17 - วัฒนธรรมกับการท่องเที่ยว
P. 17

สาระและบรบิ ทเกยี่ วกบั การท่องเทย่ี ว 2-7
       1.	 เปน็ การเดนิ ทางจากท่ีอย่อู าศัยปกติไปยังที่อ่นื เปน็ การชัว่ คราว
       2.	 เปน็ การเดินทางด้วยความสมคั รใจ
       3.	 เปน็ การเดนิ ทางด้วยวตั ถปุ ระสงค์ใดๆ ก็ตามที่ไมใ่ ช่การประกอบอาชีพหรอื หารายได้
       การทอ่ งเท่ียวแห่งประเทศไทย (2544) ได้ใหค้ วามหมายของการทอ่ งเท่ยี ว อิงตามความหมายที่
UNWTO ใหไ้ ว้ โดยกลา่ ววา่ การทอ่ งเทย่ี ว หมายถงึ การเดนิ ทางเพอ่ื พกั ผอ่ น คลายความเครยี ด แสวงหา
ประสบการณ์แปลกใหม่ โดยมีเง่ือนไขว่าการเดินทางนั้นเป็นการเดินทางเพียงช่ัวคราว ผู้เดินทางจะต้อง
ไม่ถูกบงั คับให้เดินทาง
       จากความหมายของการทอ่ งเทย่ี วทกี่ ลา่ วมา พอจะสรปุ ไดว้ า่ การท่องเท่ียว หมายถึง การเดินทาง
เพ่ือการพักผ่อน คลายความเครียด แสวงหาประสบการณ์ โดยเดินทางจากท่ีอยู่อาศัยปกติไปยังแหล่ง
ท่องเท่ียวเป็นการช่ัวคราว ด้วยความสมัครใจ ไม่ใช่เพ่ือการหารายได้ ก่อให้เกิดปฏิสัมพันธ์ระหว่าง
นักท่องเที่ยว ธุรกิจท่องเท่ียว หน่วยงานของรัฐ และคนในชุมชน

ความส�ำคัญของการท่องเท่ียว

       การทอ่ งเท่ยี วมคี วามส�ำคัญตอ่ เศรษฐกจิ สงั คมและวัฒนธรรม ธรรมชาติและสง่ิ แวดล้อม โดยขอ
กลา่ วแยกตามระดับทอ้ งถนิ่ ระดบั ประเทศ และระดับโลก ดงั น	้ี

       1.	 ความส�ำคัญของการท่องเท่ียวในระดับท้องถิ่น
            1.1 ความส�ำคัญต่อเศรษฐกิจ
                1.1.1		ก่อให้เกิดการหมุนเวียนเงินตราภายในท้องถิ่น ผมู้ าเยอื นแหลง่ ทอ่ งเทย่ี วยอ่ ม

ต้องใช้จ่ายในการบริโภคต่างๆ เช่น ค่าอาหารและเคร่ืองดื่ม ค่าที่พัก ซ้ือสินค้าและของท่ีระลึกท้องถิ่น
ผู้ประกอบการที่ได้รับประโยชน์โดยตรง คือ ร้านอาหาร ร้านขายของท่ีระลึก โรงแรมและรีสอร์ท ขณะ
เดียวกัน เกษตรกรทขี่ ายสินค้าทางการเกษตรให้แก่ร้านอาหารและภตั ตาคารกจ็ ะได้รับประโยชน์ทางออ้ ม
จากการทอ่ งเท่ียว

                1.1.2		ก่อให้เกิดการขยายตัวของธุรกิจผลิตสินค้าและบริการ เพื่อตอบสนองความ
ต้องการของนักท่องเที่ยวท่ีเพ่ิมขึ้นอย่างมากในแต่ละจังหวัด ท�ำให้หลายธุรกิจขยายกิจการตามจ�ำนวน
นกั ทอ่ งเทย่ี วทเี่ ขา้ มาในจงั หวดั เชน่ ธรุ กจิ รา้ นอาหารและภตั ตาคาร ธรุ กจิ ทพี่ กั แรม ธรุ กจิ ขนสง่ แมก้ ระทงั่
ธุรกิจที่เก่ียวเน่ืองกับธุรกิจท่ีพักแรม เช่น ธุรกิจจ�ำหน่ายอุปกรณ์ก่อสร้าง ธุรกิจก่อสร้าง ผู้ใช้แรงงาน
ผู้ใหบ้ ริการด้านการท่องเท่ยี วก็เตบิ โตตามการขยายตัวของธุรกจิ หลกั

                1.1.3		องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นเก็บภาษีบ�ำรุงท้องท่ีได้เพ่ิมขึ้น จากการที่มี
นักท่องเท่ียวเข้ามาใช้จ่ายภายในท้องถ่ิน ท�ำให้สามารถเก็บภาษีบ�ำรุงท้องที่ได้เพิ่มข้ึน องค์การบริหาร
สว่ นตำ� บลสามารถจดั ระบบบรกิ ารสาธารณะใหม้ ปี ระสทิ ธภิ าพยง่ิ ขน้ึ มกี ารจดั กจิ กรรมทเี่ กยี่ วขอ้ งกบั การทอ่ งเทย่ี ว
รวมถึงการจัดทำ� แผนพัฒนาและปรับปรุงแหลง่ ท่องเทีย่ วให้สอดคล้องกับยุทธศาสตร์การพัฒนาจงั หวัด
   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22