Page 18 - ภาษาและทักษะเพื่อการสื่อสาร
P. 18
11-8 ภาษาและทักษะเพ่อื การสื่อสาร
3. ภาพยนตร์การศึกษา (Educational films) มลี กั ษณะคลา้ ยๆ กบั ภาพยนตรส์ ารคดที วั่ ไป แต่
ออกแบบเพื่อใช้เป็นสื่อประกอบการเรียนการสอนโดยตรง ภาพยนตร์ทุกประเภทสามารถใช้เป็นสื่อ
การเรียนการสอนได้ ขึ้นอยู่กับเนื้อหาของวิชาภาพยนตร์การศึกษา 2 เรื่องแรกที่ นายโธมัส เอ็ดดิสัน
(Thomas Edison) ผลติ ขน้ึ ไดแ้ ก่ The House Flies (แมลงหว)ี่ และ The Frog (กบ) ไดร้ บั ความสนใจ
จากนกั การศึกษาในสมัยนนั้ เป็นอย่างมาก
เนอ่ื งจากภาพยนตรเ์ ปน็ ภาษาสากลทท่ี กุ คนดแู ลว้ เขา้ ใจไดต้ รงกนั หรอื เขา้ ใจไดใ้ กลเ้ คยี งกนั และ
เทคนิคทางภาพยนตร์สามารถแสดงส่ิงท่ีเข้าใจยากหรือมองไม่เห็นด้วยตาเปล่า ให้สามารถเห็นประจักษ์
ชดั ได้ เชน่ ภาพยนตร์ แสดงการหมนุ ของเครอ่ื งยนตไ์ อพ่น (jet engine) ทห่ี มุนเร็วมาก ให้เรามองเหน็
การหมุนด้วยตาเปล่าได้ด้วยเทคนิคการถ่ายภาพช้า (slow motion) หรือแสดงดอกไม้บานให้เห็นทุก
ขัน้ ตอนในเวลาส้ันเพียง 1 หรือ 2 นาที จากเวลาจริง 15 ถึง 30 วนั ด้วยเทคนคิ การย่นเวลา (time lapse)
เป็นต้น
ภาพยนตร์การศึกษาสร้างข้ึนโดยมีวัตถุประสงค์ส�ำคัญคือให้ความรู้ ให้มีทัศนคติที่ดีและเสริมให้
เกิดความช�ำนาญ
4. ภาพยนตร์ทดลอง ภาพยนตร์ใต้ดิน และภาพยนตร์ศิลปะ (Experiment, underground,
and art films) ทง้ั 3 ประเภทน้ี หมายถงึ ภาพยนตรท์ ผ่ี สู้ รา้ งตอ้ งการทดลองสรา้ งโดยไมค่ ำ� นงึ ถงึ กฎเกณฑ์
ของภาพยนตรเ์ เละกฎระเบยี บของสงั คม สรา้ งเสรจ็ แลว้ อาจจะไมม่ ที ฉี่ ายในโรงภาพยนตรส์ าธารณะทผ่ี ชู้ ม
ต้องช้ือตั๋วเข้าไปดู แต่ฉายตามห้องเรียน ตามสมาคมของผู้รักภาพยนตร์ประเภทนี้สาธารณชนอาจไม่มี
โอกาสไดด้ ู เปน็ ภาพยนตรท์ ่คี ล้ายๆ แอบฉายในห้องใตด้ นิ ของอาคาร จึงเรยี กวา่ ภาพยนตร์ใตด้ นิ ผสู้ ร้าง
ภาพยนตร์ประเภทนี้ไม่ค�ำนึงถึงรายได้จากการฉาย แต่อยากทดลองว่าถ้าสร้างภาพยนตร์ประเภทนี้และ
ฉายให้คนบางกลุ่มดูแล้ว จะมีปฏิกิริยาอย่างไร เช่น น�ำกล้องถ่ายภาพยนตร์ไปตั้งถ่ายที่บ้านผู้หญิงโสด
คนหนึ่ง และให้เธอด�ำเนินชีวิตประจ�ำวันตามปกติโดยไม่ต้องรับรู้ว่ามีกล้องตั้งอยู่ ใน 24 ช่ัวโมงน้ีเธอ
ดำ� เนนิ ชวี ติ อยา่ งไร ตงั้ แตต่ นื่ นอน จนถงึ เขา้ นอน เวลานอนในหนงึ่ คนื เธอพลกิ ตวั กค่ี รง้ั อยคู่ นเดยี วเธอคดิ
เธอทำ� อะไร อยา่ งไรบา้ ง กลอ้ งถา่ ยภาพยนตรจ์ ะบนั ทกึ ไวห้ มด จากนน้ั กน็ ำ� ภาพยนตรน์ ไ้ี ปฉายโดยไมต่ อ้ ง
ตดั ต่อ อาจจะฉายอยา่ งต่อเนือ่ ง ผ้ดู ตู อ้ งอดทนดู ทนไม่ได้กอ็ อกจากห้องฉายไป แต่ตอ้ งบริจาคคา่ ดูตาม
สมควร ผสู้ รา้ งภาพยนตรป์ ระเภทนใี้ ชภ้ าพยนตรเ์ ปน็ สอื่ ในการแสดงออกอยา่ งอสิ ระเสรที แี่ ทจ้ รงิ สว่ นใหญ่
จะเปน็ ภาพยนตร์ของนักศกึ ษาวชิ าภาพยนตร์ หรือศลิ ปนิ ผมู้ รี สนยิ มเช่นน้นั
5. ภาพยนตร์บันเทิง (Entertainment films or feature films) สามารถแบ่งได้เป็นหลาย
ประเภท หลายกลุ่มทเ่ี รยี กเปน็ ภาษาฝรั่งเศสว่า ฌอง (genre) ความจรงิ แล้ว ค�ำวา่ ฌอง หมายถงึ งาน
ศลิ ปด์ า้ นหนงั สอื ภาพวาด แตว่ งการภาพยนตรย์ มื คาํ นมี้ าใชเ้ พอ่ื จดั หมวดหมภู่ าพยนตร์ ดงั นน้ั ภาพยนตร์
บันเทงิ สามารถจดั เปน็ ประเภทได้อย่างน้อย 11 ประเภท ตามหลักการแบ่งที่ โรส (Rose, 1985) เสนอไว้
ดงั น้ี
