Page 88 - ยาอายุวัฒนะ
P. 88
ยาอายวุ ัฒนะ ❤ 73
ถ้ายิ่งคนท่ีเป็นนักปราชญ์มันสมองก็ยิ่งทวีมากข้ึนกว่า
ธรรมดา เมอื่ เราใชค้ วามเพยี รพยายามทอี่ อกกำ� ลงั ความคดิ
มากเกินไปจนไม่มีเวลาได้หยุดพัก มันสมองน้ันก็จัก
พิการแปรปรวนไปได้ต่าง ๆ บางทีก็ท�ำให้เสียความคิด
และความรู้สึกได้ เมื่อมันสมองพิการไม่เป็นปกติได้แล้ว
ความคดิ ตา่ ง ๆ กย็ อ่ มฟน่ั เฟอื นเลอะเทอะและมกั จะหลง ๆ
ลืม ๆ ไม่ใคร่จะมีสติแน่นอน อาการที่มันสมองเกิดพิการ
ขึ้นเช่นนี้ ตัวของตัวเองมักไม่ใคร่จะรู้สึก ผู้อ่ืนที่เขาเป็น
ผู้อยู่ใกล้ชิด เขามักจะสังเกตรู้ได้ก่อนตน โรคที่เกิดข้ึน
ท�ำให้มันสมองเสียไปเช่นนี้นั้น ใช่ว่าจะเป็นที่ขัดขวางต่อ
ความเจริญในส่วนแห่งร่างกายด้วยนั้นก็หาไม่ ร่างกายก็
ยอ่ มเปน็ ปกตดิ อี ยเู่ สมอ ตามธรรมดาของมนั แตค่ วามคดิ
และจิตต์ใจน้ันย่อมเสียไปหมด และคนผู้น้ันก็จะเป็นแต่
สักว่ามีชีวิตอยู่เฉย ๆ เท่านั้น ความคิดเป็นอันใช้การไม่
ได้ ถึงจะมีอวัยวะครบบริบูรณ์อยู่ก็มีเสียเปล่า ไม่อาจจะ
ท�ำประโยชน์ให้เต็มพร้อมแก่ตนได้ ความคิดดีเปรียบ
เหมือนแม่ทัพใหญ่ ถ้าเกิดพิการเสียไปเช่นน้ันแล้ว ถึง
หากว่าจะมีก�ำลังร่างกายมากสักเพียงใด ก็ย่อมพ่ายแพ้
