Page 89 - ยาอายุวัฒนะ
P. 89
74 รกั ษาชีวติ ใหเ้ ปน็ ไปโดยความสุข
แก่กิจการงานสิ้น คือไม่อาจจะคิดจะกระท�ำกิจใด ๆ ให้
ส�ำเร็จได้อีกต่อไป
เมื่อผู้บังคับบัญชาอวัยวะนั้น ฟุ้งซ่านเสื่อมไปจาก
ส่วนแห่งความดีเสียส้ินแล้ว ก็ไม่อาจจะคิดกระท�ำการ
ใด ๆ ได้ เพราะฉะนั้นเมื่อเราคิดตริตรองท�ำกิจใด ๆ ก็ดี
ถ้าใช้ความเพียรพยายามเกินกว่าก�ำลังไป คือไม่มีเวลา
ได้หยุดพัก ความเหน็ดเหน่ือยก็จะเกิดข้ึน ท�ำให้ความคิด
เหล่านั้นท้อถอยเสียไปได้ต่าง ๆ ดังท่ีได้กล่าวมาแล้วนั้น
แม้ถึงร่างกายก็มีโทษได้คล้าย ๆ กัน คือเม่ือเราใช้
ความเพยี รแกก่ ลา้ นกั ในกจิ ใด ๆ ทต่ี อ้ งออกกำ� ลงั กาย จน
ร่างกายเกิดเป็นโทษขึ้นได้เพราะความเหน็ดเหน่ือย อัน
ความเหน็ดเหน่ือยท่ีเกิดโทษขึ้นได้เช่นน้ัน ย่อมกระเทือน
ถึงสมองซึ่งเป็นต้นแห่งความคิดได้เหมือนกัน แล้วก็จะ
ท�ำใหเ้ กิดความท้อถอยอ่อนก�ำลงั ลง กิจเหลา่ น้นั ก็ไมอ่ าจ
ส�ำเร็จได้โดยพลัน คร้ันเมื่อเราประกอบการหนักก�ำลัง
เหลือเกินนัก ร่างกายนั้นก็จะพลันวิบัติไปต่าง ๆ เป็นเหตุ
ท่ีจะทอนให้ชีวิตต่�ำลงไปทุก ๆ คราววิบัติ กิริยาแห่ง
รา่ งกายของเราถา้ จะเปรยี บเหมอื นเครอ่ื งจกั รกลไกอนั ใด
