Page 55 - ท้าวมหาชมพู
P. 55
ทา้ วมหาชมพู 17
ครั้งน้นั “ราชทโู ต เอกํ มาเปตวฺ า” ฝา่ ยวา่ ราชทูตนน้ั กก็ ระทำ
อิทธิฤทธ์ินฤมิตรจักรอันหนึ่งแล้วก็ขว้างมา จักรนั้นก็ตีสกัดน่า
วิษศรน้ันไว้ เสียงวิษศรกับเสียงจักรตีรันกันคร้ังน้ัน ดังสนั่น
มีอุประมาดุจสายฟ้าฟาดได้ร้อยที อานุภาพแห่งจักรนั้นกล้าหาญ
เช่ยี วชาญย่ิงนกั
วษิ ศรมอิ าจทนทานแกอ่ านภุ าพจกั รนนั้ ได้ กถ็ งึ แกป่ ราไชย
พา่ ยแพห้ นเี ขา้ อยใู่ นพมุ่ ไมอ้ นั หนงึ่ จกั รนนั้ กเ็ ปลง่ รศั มเี ปนเปลวไฟ
ไลต่ ดิ ตามเผาซงึ่ พมุ่ ไมอ้ นั นนั้ วษิ ศรมอิ าจทนทานในสถานทนี่ น้ั ได้
ออกจากพุ่มไม้แล้วก็ชำแรกแทรกลงไปในแผ่นดิน จักรก็ไล่เผา
ติดตามไปในแผ่นดิน วิษศรนั้นมิอาจอยู่ในแผ่นดินได้ ก็หนี
ไปในน้ำ จักรก็ไล่เผาติดตามไปในน้ำ วิษศรหนีไปในอากาศ
จกั รกต็ ดิ ตามไปในอากาศ วษิ ศรหนเี ขา้ ไปในภเู ขา จกั รกต็ ดิ ตามไป
ในภเู ขา วษิ ศรหนไี ปในสถานทใี่ ดๆ ทอ่ี นั นนั้ กไ็ หมเ้ ปนเถา้ เปนจณุ
ไปด้วยอานุภาพจักรนั้น เมื่อหนีจักรไปในที่ทั้งปวงมิได้พ้นแล้ว
ภายหลงั กก็ ลบั เขา้ แลง่ ของพระเจา้ ชมพบู ดี ๆ เหน็ จกั รไลต่ ดิ ตาม
ใกลเ้ ขา้ มา กม็ อิ าจทรงแลง่ ธนไู ว้ไดท้ งิ้ แลง่ ธนลู งเสยี แลว้ กว็ ง่ิ หนี
ออกไปไกลจากประเทศทนี่ นั้ จกั รนน้ั ตดิ ตามวษิ ศรมาทนั กท็ บุ ตอ่ ย
วษิ ศร เผาวษิ ศรเพลงิ ไหมช้ ว่ งโชตขิ น้ึ ในปรางคป์ ราสาท อำมาตย์
ท้งั หลายแสนหน่งึ นนั้ ต่างคนตา่ งก็แล่นหนีเปลวอคั คอี นั บงั เกิด
ดว้ ยอำนาจจักรน้นั สวา่ งไปทัว่ ทง้ั พระนคร
“สพเฺ พ ชนา” มหาชนทงั้ ปวงนนั้ ตา่ งคนตา่ งกร็ อ้ งดว้ ย
ศรัพทสำเนียงเสียงอันดัง สมเด็จพระเจ้าชมพูบดีจึงมีพระราช
