Page 50 - ท้าวมหาชมพู
P. 50
12 ท้าวมหาชมพู
ไดพ้ นั เศยี ร มปี ีกได้แสนปีก ครน้ั แลว้ พระพทุ ธองคก์ ป็ ล่อยไป
“โส อากาเสน อุปติตฺวา” พระยาครธุ นั้นกบ็ นิ ขนึ้ ยงั
อากาศเวหาสม์ เี สยี งปกี อนั ดงั ประหนง่ึ เสยี งสายฟา้ ฟาด บนิ โผผา
ถาแถกไปดจุ เพลงิ ประไลยกลั ป์ บนั ฦาดว้ ยสำเนยี งเสยี งสนนั่ วา่ กู
จะทำลายเสยี ซง่ึ สสี ะแหง่ นาคราชทง้ั สอง จะเปนอาหารแหง่ กบู ดั น้ี
ร้องกึกก้องดังนี้แล้ว พระยาครุธก็โผลง เพ่ือจะโฉบฉาบ
คาบค้ันเอานาคราชท้ังสองไปกินเปนอาหารฯ นาคราชท้ังสอง
มิอาจต่อสู้อิทธิฤทธ์ิแห่งพระยาครุธนั้นได้ สดุ้งตกใจกลัวนัก
มิอาจทรงกายอยู่ได้ ก็ชำแรกแทรกลงไปในพื้นแผ่นดินแล้วก็
ประลาศหนีไปส่สู ำนักนแิ์ ห่งพระเจา้ ชมพูบดี
พระเจ้าชมพูบดีเห็นฉลองพระบาทแห่งอาตมา พ่ายแพ้
หนีมาณคร้ังนั้นเศร้าเสียน้ำพระไทยนัก มีอุประมาดุจดังว่า
แขนขวาแขนซ้ายเท้าซ้ายขวาน้ัน ขาดไปสิ้นแล้ว สลดพระไทย
ย่งิ นัก เหตวุ ่าเห็นฤทธ์ขิ องตนมิได้ประสทิ ธเิ์ หมือนแตก่ อ่ นๆ ฯ
“กรณุ าธโิ ก” ฝา่ ยองคส์ มเดจ็ พระมหากรณุ า ผเู้ ปนทเ่ี ฉลมิ
แห่งนักปราชทั้งหลายในมณฑลแห่งไตรภพ พระพุทธองค์
ทรงอาวชั นาการพิจารณาเห็นวา่ พระเจา้ ชมพบู ดนี นั้ มวี าศนา
ปญั ญาบารมีแกก่ ลา้ จะไดส้ ำเร็จแก่พระอรหรรตผล จงึ มีพระ
พุทธฎีกาตรัสเรียกสมเด็จอมรินทราลงมาจากดาวดึงษพิภพแล้ว
มีพระพทุ ธฎกี าดำรัสส่งั วา่ ดกู รสมเดจ็ อัมรินทราธริ าช บพติ ร
จงแปลงเพศเปนราชทตู แลว้ จงไปยงั สำนกั นขิ์ องพระเจา้ ชมพบู ดวี า่
แกพ่ ระเจา้ ชมพบู ดวี า่ บดั นสี้ มเดจ็ พระเจา้ ราชาธริ าชตรสั ใช้ใหเ้ รา
