Page 49 - ท้าวมหาชมพู
P. 49
ท้าวมหาชมพู 11
พิมพิสารได้แล้ว จงนำมายังสำนักน์ิเรา เมื่อพระเจ้าชมพูบดี
ตรัสส่ังฉน้ี ฉลองพระบาทแก้วมณีโชติท้ังคู่น้ันก็กลับกลาย
เปนนาคราชทง้ั สอง แตล่ ะตวั ๆ มสี สี ะไดร้ อ้ ยหนงึ่ นาคราชทง้ั สอง
นน้ั เลกิ พงั พานไดล้ ะโกฏิ ๆ แลว้ กพ็ น่ พษิ เปนควนั กลมุ้ กลบตลบไป
ประหนึ่งควันเพลิงในนรก “นาคราภิมุขา” เฉภาะหน้าสู่เมือง
ราชคฤห์ บดั เดี๋ยวใจกบ็ ันลถุ งึ พระนครราชคฤห์
ครนั้ ถงึ จงึ เขา้ ไปในพระราชวงั ขน้ึ สปู่ รางคป์ ราสาทเขา้ ไปสู่
ที่ตั้งแห่งราชบัลลังก์ มิได้พบพระเจ้าพิมพิสารณสถานท่ีน้ัน
นาคราชทง้ั สองนน้ั จงึ ทำลายเสยี ซงึ่ บลั ลงั ก์ใหห้ กั กระจดั กระจาย
เรยี่ รายแล้ว ก็บา่ ยหนา้ เฉภาะต่อเวฬุวันมหาวหิ าร แลน่ ออกไป
ด้วยกำลังอันเร็ว “ภควา อาคเต ทิสฺวา” สมเด็จพระผู้มี
พระภาคย์ ทอดพระเนตรเหน็ นาคราชทง้ั สองมาในครง้ั นน้ั จงึ มี
พระพทุ ธฎกี าตรสั แกพ่ ระเจา้ พมิ พสิ ารวา่ ดกู รบพติ รพระราชสมภาร
นาคราชทง้ั สองอนั มาโนน่ เปนฆา่ ศกึ แกพ่ ระองค์ มาเพอื่ ประทษุ ฐ-
ร้ายแก่พระองค์ในกาลบัดน้ี
“เต ทสิ วฺ า” พระเจา้ พมิ พสิ าร ทอดพระเนตรไปเหน็ นาคราช
ทง้ั สองกระทำอทิ ธฤิ ทธติ์ ดิ ตามออกมาครงั้ นน้ั กส็ ดงุ้ ตกพระไทย
หมอบลงดว้ ยอรุ ะแทบใกลพ้ ระบาทสมเดจ็ พระบรมโลกนารถศาสดา
“ภควา” สมเดจ็ พระผมู้ พี ระภาคกต็ รสั เลา้ โลมวา่ “มาภายมิ หาราช”
ดกู รบพติ รพระราชสมภาร พระองค์อยา่ กลัว พระองคอ์ ย่าตก
พระไทย ตรัสฉน้ันแล้วสมเดจ็ พระมหากรณุ ากก็ ระทำ อิทธฤิ ทธิ์
นฤมิตรซึ่งพระยาครุธ อันใหญ่หลวง ทรงมหิทธิศักดามีเศียร
