Page 128 - ศิริวิบุลกิตติ์
P. 128
92 ศริ วิ บิ ลุ กิตต
ิ์
๖๖ กลบทดงั นี้ ชอื่ ม้าลำพอง
ใหอ้ ่านสุดวรรคแลว้ กลบั อา่ นถอยหลงั อีกสามอกั ษร
๐ ๐ ๐ ๐ ๐
๑ ๒ ๓ ๔ ๕
๘ ๗ ๖
เชา้ เมื่อยามรงุ่ เรอื ง ผ่อนผนั เข้าเขตรขันธ์
จรเมอื งในเสด็จจร ชนหญงิ ชายชาวนคร
ต่างตา่ งมาแตง่ ตัว สนเสอื กวางวงิ่ มา
วนวนุ่ เวงแครงครุน่ ชมชวนชนต่างคน
มานั่งนอ้ มพรอ้ มพรง่ั สมหรรษาอภวิ นั ท
์
คมบังนั่งตั้งหน้า ตา่ งชนื่ ชมเริงรนื่
ทา้ วยศกิต์กิ ำหนด สว่างแสงแจง้ ขา่ ว
วางวง่ิ มากอดบตุ ร ครวญคร่ำพลางกนั แสง
บตุ รกอดเบื้องบาทท้าว หวนหนั สดุ เสน่หา
จวนจิตรคดิ โศกแค้น ใจกำกวนทรวงชำ้
บตุ รรกั ร่ำบดิ า ใสเสยี งสุดเศร้าโศก
นัยนเ์ นตรหล่อคล่ังคลอ จอมเจา้ ไททธรฐ
จึ่งจดั แจงอภิเษก หอ้ มล้อมมิ่งราชบุตร
พร้อมเอกเป็นเจ้าเมอื ง องค์พระจอมบติ ุรงค
์
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
