Page 132 - ศิริวิบุลกิตติ์
P. 132
96 ศริ ิวิบลุ กติ ต์
ิ
๖๙ กลบทดงั น้ี ชื่อวิมลวาที
บังคับใหใ้ ช้แต่ ศ มใิ ห้ใช้ ส ษ
บา้ งเชยชมศาขาแลศิงขร แง่ชะงอ่ นงามพเิ ศศนา่ พศิ มัย
ทว่ั ประเทศนา่ บันเทิงเรงิ พระทัย ขา้ งชัน้ ในซอกผาศลิ าลาย
แลล้วนวิเศศด้วยรุกขชาต ิ เหมราชงามเลศิ ดูเฉิดฉาย
หมวู่ หิ คหศั ดนิ กนิ นรราย ชา่ งเพรศิ พรายเพราพรอ้ มละมอ่ มนวล
เหลา่ โกกลิ าอาศัยในวันเวศ ศขุ วเิ ศศศพั ท์ลอยละห้อยหวน
กงั วานกอ้ งอรัญร้องทเุ รศรวน พระราชบตุ รโศกครวญครนั่ ถึงนาง
ว่าปา่ นฉะน้ชี นนีจะเศรา้ หมอง จกั โศการำ่ ร้องคอ่ นทรวงผาง
ไม่มศี ุขมีทกุ ขพ์ ระแมน่ าง จะระคางกมั ปนาทบาทยคุ ล
พระทยั หน่งึ จกั คดิ ถงึ นฤเบศ ไม่ร้เู หตุศุขทกุ ขท์ ุราหน
พระทยั หน่งึ จักคิดถึงราชบุตรตน จกั กังวลเศรา้ ใจพระทัยตรอม ฯ
มหาวิทยาลัยสุโขทยั ธรรมาธริ าช
