Page 133 - ศิริวิบุลกิตติ์
P. 133
ศริ ิวบิ ุลกติ ต์
ิ 97
๗๐ กลบทดังน้ี ชื่ออธบิ ดอี กั ษร
บงั คบั ให้ใชแ้ ต่ ษ มิให้ใช้ ส ศ
พระเกษแก้วมงกฎุ ของลกู เอย๋ พระไมเ่ คยราษรา้ งห่างบุตรถนอม
เพราะรักบตุ รเหลอื รักจักตรมตรอม จะซูบผอมรงั ษีฉวีวรรณ
เหน็ ปกั ษจี บั ตน้ พฤกษาเรยี ง เหมอื นแมเ่ คยี งพระหตั ถก์ อดประคองขวญั
เทีย่ วประพาษในป่ามหาวัน เก็บพฤกษพ์ รรณผลไม้ใหภ้ ญุ ชา
จอมกระษัตริยร์ ำลึกถงึ มเหษ ี วา่ ปา่ นฉะนพี้ ระน้องของเชษฐา
นริ าษร้างหา่ งหอ้ งอนจิ จา เคยหรรษาบนั เทิงเริงพระทยั
โอ้แมม่ งิ่ มงคลกระษัตรี ปา่ นฉะน้ีนอ้ งรกั จักเป็นไฉน
เห็นหงษ์ทองล่องเล่นชลาลยั งามประไพรังษีเมอื่ ลีลา
ลกั ษณะมารยาทพระยาหงษ ์ เหมอื นอยา่ งลักษณทรงขนษิ ฐา
พระคิดถงึ คะนงึ รักหนกั อรุ า พระหตั ถ์ขวาค่อนทรวงทรงพิไร
เหน็ นกรอ้ งก้องพฤกษาพนาวัน ประภาษว่าดวงจันทร์พี่เปน็ ไฉน
นกเอ๋ยรกั เราเร่งรบี เร็วไป ทูลกิจในมเหษีวา่ พ่จี ร ฯ
โครงการเลอื กสรรหนงั สอื
