Page 14 - ศิริวิบุลกิตติ์
P. 14
(12)
ให้ประชุมกวีเลือกมาแต่งเป็นเพลงยาวกลบท จารึกไว้ในวัดพระเชตุพนฯ
เรอ่ื ง ๑“ ในพระนพิ นธค์ ำนำดงั กลา่ วยงั มตี อ่ ไปว่า ”บางทจี ะมผี ูอ้ ยากทราบ
ว่า ส่วนตำรากลอนกลบท ทำไมจึงไม่เอาเพลงยาววัดพระเชตุพนฯ ซ่ึงท่ี
จริงแต่งดีกว่าหนังสือศิริวิบุลกิตติ์มาพิมพ์ในสมุดเล่มนี้ ขอช้ีแจงความข้อน้ี
วา่ เปน็ ดว้ ยเหตุ ๒ ประการ คอื ประการที่ ๑ กรรมการพระหอสมดุ วชริ ญาณ
กำลังใหร้ วบรวมหนังสือเพลงยาวจะพมิ พ์อีกสว่ น ๑ ตา่ งหาก หนังสือเพลง
ยาว กลบทวัดพระเชตุพนฯ จะพิมพ์ในจำนวนน้ัน อีกประการ ๑ หนังสือ
ศิริวิบุลกิตต์ิเป็นหนังสือเก่า มีกลบทมากกว่าเพลงยาววัดพระเชตุพนฯ ถ้า
จะว่าทแ่ี ท้เป็นตวั ตำรากลอนกลบท และตน้ ฉบบั หายากมาก..”
จากพระนิพนธ์คำนำในสมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพดังกล่าว
จะเห็นได้ว่า หนังสือศิริวิบุลกิตติ์เป็นหนังสือเก่าที่มีความสำคัญ เป็นแม่
แบบของการแต่งกลอนกลบท และน่าจะเป็นแม่แบบของกลอนกลบทที่กวี
เลือกมาแตง่ เปน็ เพลงยาวกลบทในประชุมจารกึ วัดพระเชตุพนฯ ดว้ ย แตก่ ็
ยังมีนักวรรณคดีวิจารณ์เสนอข้อคิดเห็นว่า หนังสือศิริวิบุลกิตต์ินี้น่าจะ
แต่งขึ้นในสมัยต้นรัตนโกสินทร์น่ีเอง โดยพยายามให้เหตุผลว่าลักษณะคำ
ประพันธ์เป็นกลอนซ่ึงเป็นที่นิยมในหมู่กวีรัตนโกสินทร์ตอนต้น ข้อเสนอนี้
นักวรรณคดีส่วนใหญ่ยังไม่ยอมรับให้เป็นข้อยุติ และยังมีความพยายามท่ี
จะศกึ ษากันอยู่ต่อไป
มหาวิทยาลัยสุโขทยั ธรรมาธริ าช
