Page 150 - ศิริวิบุลกิตติ์
P. 150
114 ศริ วิ บิ ุลกติ ติ
์
ต ั
ุ ภั ุ ุ
ชุ ั ุ
ชุ ั
ุ ครุ
ั ั ั
๘๓ กลบทผิแลตะคณะหน่งึ ภะคณะหนึ่ง
ชะคณะสอง ครุสอง อยอู่ นั ดบั กันดงั นี้
ชอื่ วา่ วสันตติลกวาที
วรรคประถมให้ใชต้ ะคณะ วรรคทส่ี องภะคณะ
วรรคทสี่ ามทีส่ ช่ี ะคณะ วรรคทห่ี ้าครสุ อง
ต
ภ
ช
เหมือนแม่สิเนหาในข้าบาท ดงั สุวราชแขกเตา้ สโมสร
ช
ปโิ ยปิยาในบุตรสุดอาวรณ์ จะราจะรอ่ นไม่ไปให้ไกลรงั
ฉันใดใจหวงั ดั่งมารดา ปกป้องประคองข้าชีวาหวัง
จากวกวิ าพระหัทยัง จะเปรียบประดงั จากพรากเมื่อจากจร
ทุเรศทรุ ังค่แู สวงบุตร คร้นั ไมเ่ ห็นแลว้ ก็สุดชีวาสร
โอ้อกอนจิ จาพระมารดร มามรณาอาวรณ์อนาถวงษ์
จะเจ็บจะไข้ไม่มีผู้ใดใคร จะนวดจะเนน้ ดง่ั ใจจิตรประสงค
์
ทง้ั เจบ็ โรคเจ็บร่างอยู่กลางดง แมม่ าอนาถวงษช์ ีวามรณ
์
โอ้จรจะร้างก็ไมว่ ่า ขอดูขอได้เห็นหนา้ เม่ือสังหรณ์
จะสง่ั จะเสียลูกแล้วจะม้วยมรณ์ ตามแตก่ รรมชาตกิ ่อนเถดิ มารดา ฯ
มหาวทิ ยาลยั สุโขทยั ธรรมาธริ าช
