Page 152 - ศิริวิบุลกิตติ์
P. 152
116 ศิริวบิ ลุ กติ ต
์ิ
ม ุสุ ั
ชุ ั ุ
สุ ุ
ั ต ั
ุ ต ั
ุ คร
ุ
ััั ั ั
ั
๘๕ กลบทผิแลมะคณะ สะคณะ ชะคณะ
สะคณะ ตะคณะสอง ครุหนึง่ ชื่อวกิ ิลิตสทิสา
ม
ส
ช
บา้ งจบั เจา่ เหงาจอ๋ ยพลอยสงสาร อรุ ะส
รมุ่ กลมุ้ รานระโหยหวย
ทวีเตท
วศเนตรยอ้ ยระทอยทวย ระงุงวยตจ
บั เจา่ เหงาเง่อื งงง
ทงั้ เทวฤทธ์ิรกุ ข์รตั นพิมานไม้ พลอยโหยละหอ้ ยไห้กนั แสงสง
ครุ
สารโศกทวีเทวศถ้วนทุกองค์ ทุกท่ัวเทพตา่ งทรงโศกาวรณ์
พริ รี้ ่ำรำพนั กระศัลยเ์ ศร้า อรุ าระทมกรมร้าวสะท้อนถอน
ปะทะดวงทรวงแดเขา้ รอนรอน คลุ้มคลง่ั ยุคลคลอนพกั ตร์พมิ ล
ทั้งเทวฤทธิส์ ถิตห้องเวหาเหิน พลอยเกรียมเกริ่นสรุ ศัพท์โหยหน
หวนไหส้ ายเนตรนองสุชล รทโทมนสั สกลระกำกาย
สโุ วสวุ าพกาพโกรอ่ น ก็จะจรลมื กวกั ใจหักหาย
เงื่องเงียบสงดั เสยี งไม่เปรียงปราย โผผายพะวกั พะวนภิรนรวน
เสอื สิงห์กระทิงกเ็ ที่ยวเคยเลย้ี วลดั เงยี บดงงงสงัดไมเ้ หิดหวน
อแิ กะก้องท่เี คยรอ้ งคะนองรวน กเ็ งอื่ งกง็ วนเจา่ จอ๋ ยไมเ่ จงิ เรงิ
ทวิบาทจตุบาทเคยผาดโผน ไม่ไต่มิโจนไม่อาจมเิ องิ เถงิ
ฝงู สตั ว์เคยคะนองละบองละเบิง ชา่ งเรยี บเรยี งสงดั เสยี งไมเ่ กรยี งไกร ฯ
มหาวิทยาลยั สโุ ขทยั ธรรมาธิราช
